Η παρουσια μου εδω δεν σηματοδοτει επ’ουδενι την αποδοχη απο μερους μου της ιδιοτητας του κατηγορουμενου.Αν και θεωρω οτι η μεχρι τωρα εξελιξη της διαδικασιας κατερριψε τα γελοια στοιχεια της εμπλοκης μου στην υποθεση.Ολοι ειδαμε τα αυτοκινητα που αλλαζουν χρωμα,τις χυτρες που αλλαζουν μεγεθος κατα βουληση και αλλα φαιδρα.Αλλωστε δεν πρεπει να ξεχναμε οτι με αναλογης βαρυτητας στοιχεια εκδοθηκε ενταλμα συλληψης για ανυπαρκτο προσωπο.

Παρολα αυτα προτιμησα να μην συνδιαλλαγω με το δικαστηριο και, μπροστα στους εκβιαστικους ορους και αξιωσεις του,να απεχω απο την συγκεκριμενη διαδικασια.Επελεξα να το απαξιωσω με την σειρα μου οπως αυτο απαξιωσε τους κατηγορουμενους και τους αλληλεγγυους συντροφους.Αλλωστε ο διεκπεραιωτικος ρολος του σε διατεταγμενη υπηρεσια δικαστηριου και οι προθεσεις των πολιτικων εντολεων του αποκαλυφθηκαν ξεκαθαρα πριν ελαχιστες μερες,οταν εξασφαλισε αμεσα τον εξοπλισμο που απαιτουταν  για προβολη ασχετων με την υποθεση φωτογραφιων καποιωνα κατηγορουμενων,ενω στο αρχικο αιτημα μας για μαγνητοφωνηση της δικης ειχε επικαλεστει υπερογκο κοστος!!!

Το γεγονος βεβαια αυτο ειναι σταγονα μεσα στον ωκεανο της γενικοτερης δικαστικης αυθαιρεσιας,ωστοσο ενδεικτικο των ορων με τους οποιους διεξαγεται η δικη.

Φυσικα δεν θα μπορουσε να γινει διαφορετικα .Κι αυτο γιατι στην ουσια της αυτη παραμενει μια δικη πολιτικη,παρολη την προσπαθεια εξαλειψης της εννοιας αυτης απο  το συγχρονο δημοκρατικο καθεστως.Ειναι μια δικη που συγκρουονται δυο κοσμοι.
Απο την μια πλευρα το συμπλεγμα των τεσσαρων εξουσιων με αιχμη του δορατος την δικαστικη,αλλαζονικη και υπεροπτικη,θωρακισμενη πισω απο τον νομικο της κωδικα.Συμπυκνωση και δικαιωση του κυριαρχου κωδικα αξιων της κοινωνιας.

Και απο την αλλη ανθρωποι με διαφορετικες διαδρομες,επιλογες,αναφορες και χαρακτηρες,με εναν κοινο ομως παρανομαστη.Ανθρωποι που προτασσουν εννοιες οπως φιλια,συντροφικοτητα,αλληλεγγυη και δεν δισταζουν να πληρωσουν για αυτες με προσωπικο κοστος.Ανθρωποι τελος οι οποιοι εχθρευονται αυτον τον κοσμο και δεν σκυβουν το κεφαλι μπροστα του.Σε αυτους τους τελευταιους τοποθετω και εγω τον εαυτο μου.

Αναποτρεπτα λοιπον αρνουμαι να απολογηθω ενωπιων σας.Οι γραμμες αναμεσα μας ειναι ξεκαθαρες και τιποτα δεν μπορει να τις θολωσει.Ειναι η διαφορα αναμεσα στην υποταγμενη και την εξεγερμενη συνειδηση.Γι’αυτο αρνουμαι να αναγνωρισω τη διαδικασια σας και να συνδιαλλαγω μαζι σας.

Εσεις μπορειτε μονο να με καταδικασετε και οχι να με κρινετε.Αντιστοιχα μπορειτε μονο να με αθωωσετε και οχι να με δικαιωσετε.

Η μονη κριση που υπολογιζω και με ενδιαφερει πραγματικα ειναι εκεινη του εαυτου μου και οσων νιωθουν οτι μοιραζομαστε την ιδια απεχθεια για αυτον τον κοσμο,τα οργανα του και τους ρολους του.

Σύντομο χρονικό διάστημα αφότου μεταφέρθηκα στις φυλακές Ιωαννίνων, είχε ξεκινήσει από την πλευρά της υπηρεσίας της φυλακής μια διαδικασία επιλεκτικής λογοκρισίας του έντυπου υλικού (βιβλία-μπροσούρες-εκτυπωμένες αποδελτιώσεις από το internet-εφημερίδες-έντυπα) που μου αποστέλλονταν. Οι δικαιολογίες που είχαν χρησιμοποιηθεί τότε, ήταν πως αυτό γίνεται για το καλό των κρατουμένων (οι οποίοι προφανώς δεν πρέπει να εκτίθενται σε τέτοια αναγνώσματα), πως δεν γίνεται να περνάν έντυπα που υποστηρίζουν την «τρομοκρατία» και διάφορα άλλα ευφάνταστα τα οποία συνοδευόντουσαν από τις απαραίτητες επιδείξεις εξουσίας μέσω δηλώσεων όπως «εγώ διευθύνω τη φυλακή και αν θέλω δεν σου δίνω τίποτα».

Έπειτα από πιέσεις από τη μεριά μου και κυρίως μετά την καταλυτική συγκέντρωση συντρόφων έξω από τη φυλακή, το καθεστώς λογοκρισίας έληξε και παραλάμβανα το έντυπο υλικό ανεμπόδιστα. Εδώ και περίπου μία βδομάδα ξεκίνησε εκ νέου αυτή η προσπάθεια, αυτή τη φορά με την «πασπαρτού» γραφειοκρατική δικαιολογία της «εκ των άνωθεν» εντολή η οποία υποτίθεται πως απαγορεύει τα «έντυπα δρόμου» και περιεχόμενο από blog. Στην ερώτηση στο τι εμπίπτει στην κατηγορία έντυπα δρόμου, μου δόθηκε η εξήγηση πως συμπεριλαμβάνει οτιδήποτε δεν πωλείται με αντίτιμο στα περίπτερα, πρακτικά δηλαδή αποκλείεται υπό αυτό τον ορισμό, κάθε έντυπο, μπροσούρα, εφημερίδα αντιεξουσιαστικού-ανατρεπτικού περιεχομένου, τα οποία, όντας ενάντια στην εμπορευματική λογική, διακινούνται ως επί το πλείστον χωρίς αντίτιμο και προφανώς δεν τα βρίσκει κανείς στα περίπτερα, να κρέμονται δίπλα στο cosmopolitan και το playboy…

Continue reading →