Δήλωση των μελών του Επαναστατικού Αγώνα για την κατάληψη στον FLASH

Η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη των 20 συντροφισσών-ων που προέβησαν στην κατάληψη του ραδιοφωνικού σταθμού FLASH στις 10 Γενάρη ως ενέργεια αλληλεγγύης τόσο σε μας, τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα όσο και στους συντρόφους-ισσες που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, αποδεικνύει ότι το καθεστώς φοβάται την διάδοση του μηνύματος της ανατροπής και της Κοινωνικής Επανάστασης.

Σε μια εποχή που το καπιταλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει μια δομική κρίση, σε μια εποχή όπου όχι μόνο έχει χάσει την συναίνεση της κοινωνικής πλειοψηφίας αλλά εισπράττει την οργή και την αγανάκτηση του λαού, σε μια εποχή γενικευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης όπου κυριαρχεί ο νέος φασισμός του κεφαλαίου και του κράτους, το μήνυμα της ανατροπής και της Κοινωνικής Επανάστασης δικαίως μπορεί να θεωρείται επικίνδυνο.

Η σύλληψη και η παραπομπή σε δίκη των συντροφισσών-ων με την κατηγορία του «εγκωμιασμού εγκληματικής πράξης» που βασίζεται στο γεγονός ότι, τόσο μέσα από την φυλακή όσο και στην δικαστική αίθουσα, υπερασπιζόμαστε πολιτικά με το λόγο μας την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας  και αυτός ο λόγος μεταδόθηκε μέσω του Ρ/Σ FLASH, είναι μια καινοτομία στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης.

Στοχεύει διττά τόσο εμάς και τους συντρόφους-ισσες με τους οποίους δικαζόμαστε και θέλουν να μας απομονώσουν πολιτικά από τον χώρο απ΄ τον οποίο προερχόμαστε όσο και τους συντρόφους-ισσες από τον α/α χώρο που θεωρούν ότι η δίωξή μας είναι υπόθεση του κινήματος, υπόθεση του αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους.

Χρέος μας είναι να μην αφήσουμε να περάσει η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης. Χρέος μας είναι να περάσουμε στην αντεπίθεση.

 

Τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα

Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης

Προφορική παρέμβαση της Πόλας Ρούπα στο δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα 12/12/2011

 

Προφορική παρέμβαση της Πόλας Ρούπα στο δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα κατά την διάρκεια της κατάθεσης του Κωνσταντίνου Παπαθανασάκη, προϊσταμένου του τμήματοα εσωτερικής τρομοκρατίας

Όλη αυτή η ιστορία από το 2001 που αποφυλακίστηκε ο σύντροφός μου μέχρι που μας συλλάβανε, δεν είναι «δημοσιεύματα», δεν είναι «εκτιμήσεις» και δεν είναι «γενικές πληροφορίες», όπως δηλώνει ο μάρτυρας. Είναι η ζωή μας.

Από το 2001 μέχρι που συλληφθήκαμε ήμασταν υπό συνεχή παρακολούθηση. Και επειδή επικαλείται ο συγκεκριμένος μάρτυρας ότι δεν γίνονταν επί 24ωρης βάσης οι παρακολουθήσεις πριν τις συλλήψεις μας, σας διαβεβαιώνω ότι εμείς είχαμε επί 24ωρης βάσης παρακολούθηση για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Το 2003 τον ρίξανε από την μηχανή. Παραλίγο να τον σκοτώσουν. Έχει γίνει καταγγελία γι΄ αυτό. Μας παρακολουθούσαν συνεχώς. Το 2007 μας παρακολουθούσαν τρία οχήματα της αστυνομίας με πλήρωμα δύο άτομα το καθένα και δύο μηχανές της αντιτρομοκρατικής και μάλιστα μας παρενοχλούσαν συνεχώς κατά την διάρκεια της οδήγησης με κίνδυνο να τραυματιστούμε. Μας έκλειναν δεξιά και αριστερά και μας πήγαιναν συνοδεία πάρα πολλά άτομα για πάρα πολλές μέρες. Το καλοκαίρι του ΄09 μας προσαγάγανε στην Θήβα και μας έκαναν έρευνα. Και όλα αυτά δεν είναι γενικώς «πληροφορίες». Είναι γεγονότα. Είναι η ζωή μας η ίδια. Αυτά δεν είναι γενικώς «ένα δημοσίευμα» το οποίο «έπεσε στην αντίληψή μας και το αναπαράγουμε εδώ μέσα».

Δηλώνει δημοσίως και επανειλημμένως ο πρώην πολιτικός προϊστάμενος του Παπαθανασάκη, ο Μαρκογιαννάκης -όπως και ο Κοραντής-, ότι για όλο το χρονικό διάστημα από την στιγμή της αποφυλάκισης -από το 2003 τουλάχιστον αναφερόταν αυτός- που ξεκίνησε την δράση του ο Επαναστατικός Αγώνας, «ο Μαζιώτης παρακολουθείται ανελλιπώς» και πως «υπάρχουν χιλιάδες σελίδες, υπάρχει ογκωδέστατος φάκελος στην υπηρεσία». «Το αποτέλεσμα αυτών των παρακολουθήσεων» όπως δηλώνει ο ίδιος ο Μαρκογιαννάκης «ήταν μηδέν».

Αν αυτό δεν τον συμφέρει τον μάρτυρα να το πει εδώ μέσα, εγώ το καταλαβαίνω. Αλλά ας έρθει όμως κάποιος να τα πει. Και αυτός πρέπει να είναι ο Μαρκογιαννάκης. Θα το κάνουμε επίσημο αίτημα και θεωρώ λάθος να μην καλεστεί.

Πρόεδρος: Μα το έχετε υποβάλλει ήδη αυτό το αίτημα.

Ρούπα: Να πει ποιες παρακολουθήσεις γίνανε, από ποιους, μέχρι πότε. Να έρθει να τα πει όλα εδώ πέρα. Και μάλιστα δύο υπηρεσίες -και η ΕΥΠ-, όχι μία. Και οι Αμερικανοί ήταν από πίσω μας μετά την επίθεση στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Όλα αυτά δεν είναι «δημοσιεύματα», είναι η ζωή μας. Όταν εμένα με συλλάβανε, μου λέγανε για τα Κύθηρα, μου λέγανε που πήγα, μου έλεγαν τι έκανα, τα πάντα. Αυτά δεν είναι «δημοσιεύματα» Είναι αυτά που μου είπανε στην ίδια την υπηρεσία που υπηρετούσε Παπαθανασάκης.

Και είναι ψέματα αυτά που λέει ότι το 2001 μέχρι το 2004 που ήταν στην αντιτρομοκρατική δεν είχε ιδέα. Όπως είναι ψέματα αυτά που λέει ότι μετά που πήγε, δεν είχε επίσης ιδέα. Όπως είναι ψέματα αυτά που λέει ότι ο νυν προϊστάμενός του, ο οποίος κατά τον ίδιο διέταξε τις συλλήψεις αυτών των ανθρώπων και τις δικές μας, μας φυλάκισε και μας έχει φέρει εδώ πέρα κατηγορούμενους, δεν του μετέφερε τίποτα, αφήνοντας υπονοούμενα ότι του έχει αποκρύψει στοιχεία. Ο οποίος Τζοϊτης ήταν στέλεχος στην ΕΥΠ και μεταφέρθηκε στην αντιτρομοκρατική προκειμένου να δημιουργηθεί μια σχέση καλής συνεργασίας μεταξύ των δύο υπηρεσιών, της ΕΥΠ και της «αντιτρομοκρατικής». Και αυτό επιδιώχθηκε με τη μεταφορά στελεχών από τη μία υπηρεσία στην άλλη. Και δεν είναι δυνατόν ένα στέλεχος το οποίο δεν έχει γνώση του αντικειμένου, να το πάει ο πολιτικός του προϊστάμενος στην αντιτρομοκρατική. Προφανώς και είχε.