Τη Δευτέρα 24/1 εξετάστηκαν τα ζητήματα που είχαμε θέσει στο δικαστήριο σχετικά με τη μη παρακράτηση και καταγραφή των στοιχείων της ταυτότητας,όσων προσέρχονται στη δίκη και την απομαγνητοφώνηση των πρακτικών της διαδικασίας, από τα οποία το πρώτο είναι και το πλέον ουσιαστικό για εμάς. Όπως είχαμε αποφασίσει και ανακοινώσει δημόσια για την περίπτωση που η έδρα δε δεχόταν να ικανοποιήσει την απαίτησή μας,αποχωρήσαμε και παράλληλα παύσαμε τους δικηγόρους μας.

Το τι συνέβη στην αίθουσα το γνωρίζουν καλύτερα οι παριστάμενοι,φίλοι,σύντροφοι και συγγενείς. Εμείς θα παρουσιάσουμε τα γεγονότα,όπως τα βιώσαμε από τη μεριά μας να εξελίσσονται. Όσο βρισκόμασταν στα κρατητήρια ακούγαμε τις φωνές και τα συνθήματα του κόσμου που μας έδιναν δύναμη και κουράγιο. Κάποια στιγμή αντιληφθήκαμε, πως η πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου διέτασσε την κράτηση και απομάκρυνση κάποιων συντρόφων και συγγενών από το κοινό. Ακολούθησαν έντονες φωνές και συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει συμπλοκή με τους μπάτσους στην αίθουσα,από την οποία μας χώριζε μια σιδερένια πόρτα. Θέλοντας να την προσεγγίσουμε για να βοηθήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο τους συγγενείς και τους συντρόφους μας κατευθυνθήκαμε γρήγορα προς τα εκεί. 

Τελευταία στιγμή οι μπάτσοι της συνοδείας μας έκλεισαν την πόρτα και ακολούθησε άγρια συμπλοκή σώμα με σώμα με καμιά εικοσαριά από αυτούς. Αν και υπερτερούσαν αριθμητικά,η χρήση των γκλοπ τους κατέστη απαραίτητη για να φέρουν τη συμπλοκή στα ίσια. Η σύγκρουση κράτησε περίπου 10 λεπτά και, παρόλο που έβαλαν σε κάποιους από εμάς χειροπέδες,συνεχίσαμε να παλεύουμε σιδηροδέσμιοι ενώ οι μπάτσοι μας βαρούσαν εξαγριωμένοι.

Μπορεί να μας κατάφεραν αρκετά χτυπήματα, όμως τους ανταποδώσαμε τα ίδια και περισσότερα δείχνοντας τους, πως μερικοί κρατούμενοι δεν είναι εύκολα θύματα για τον ψευτοτσαμπουκά τους. Όσον αφορά τώρα στον ισχυρισμό περί οργανωμένης απόπειρας απόδρασης,είναι τουλάχιστον αστείος,καθώς ο χώρος στον οποίο κατευθυνθήκαμε -πίσω από τη δικαστική αίθουσα- βγάζει στο εξωτερικό προαύλιο της φυλακής και ήταν γεμάτο την ώρα της δίκης από διμοιρίες των ΥΜΕΤ και των ΜΑΤ μέχρι και κλιμάκια της ΔΑΕΕΒ και της ΕΚΑΜ.

Δηλώνουμε,τέλος,πως στέκουμε ανυποχώρητοι στην απαίτησή μας να μην φακελώνονται οι σύντροφοι και οι αλληλέγγυοι που προσέρχονται στη δίκη.Η απομόνωση των κατηγορούμενων σε πολιτικές δίκες ανακλά τη διάθεση για ποινικοποίηση των συντροφικών σχέσεων και την απονοηματοδότηση των πολιτικών υποκειμένων που συμμετέχουν σε αυτές. Για εμάς η αλληλεγγύη είναι υπόθεση ουσιαστική και κομβική. Δεν ανεχόμαστε την ευθεία επίθεση του δικαστηρίου στο κίνημα αλληλεγγύης. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα νομιμοποιήσουν αυτή τους την απόφαση. Έχουμε προχωρήσει σε πρώτο χρόνο σε αποχή συσσιτίου,ενώ παράλληλα κανείς από εμάς δε θα συμμετάσχει σε αυτή τη δίκη μέχρι την ικανοποίηση αυτής μας της απαίτησης.

Δεν ανεχόμαστε τον εμπαιγμό της προέδρου,η οποία παρότι στην αρχή συμφώνησε στην ελεύθερη προσέλευση του κόσμου,κατόπιν εντολής των πολιτικών της προϊσταμένων, αναίρεσε την ίδια της την απόφαση αποδεικνύοντας περίτρανα το ρόλο της ως μαριονέτα του αντιτρομοκρατικού επιτελείου.

Ζητάμε τα αυτονόητα και η μη ικανοποίησή τους δείχνει τη διάθεση του ειδικού δικαστηρίου. Δε θα παραστούμε στη δίκη μέχρι ο κάθε σύντροφος και αλληλέγγυος να μπορεί να εισέρχεται χωρίς το φόβο του φακελώματος. Σε περίπτωση που η δίκη ξεκινήσει χωρίς εμάς και τους συνηγόρους μας και με μόνους συμμετέχοντες μπάτσους και διορισμένους δικηγόρους,από την πρώτη κιόλας μέρα που η διαδικασία προχωρήσει κανονικά,εμείς με τη σειρά μας θα ξεκινήσουμε απεργία πείνας.

Για να επιστρέψουμε στην αίθουσα του δικαστηρίου απαιτούμε ελεύθερη πρόσβαση σε οποιονδήποτε θέλει να παρακολουθήσειτη δίκη μόνο με την επίδειξη της ταυτότητας του και χωρίς καμιά καταγραφή των στοιχείων του. Συστήνουμε ακόμη σε όλους τους διορισμένους δικηγόρους να αρνηθούν να συμμετάσχουν σε αυτήν τη φασιστική διαδικασία,όπου εμείς στερούμαστε λόγου και άποψης. Κάτι τέτοιο τους καθιστά τουλάχιστον αναξιοπρεπείς και καλό θα ήταν να μην επιχειρήσουν να βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα.

Τελειώνοντας ανταποδίδουμε από καρδιάς με τη σειρά μας την αλληλεγγύη μας σε όλους τους συντρόφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό,που με το λόγο τους και τη δράση τους μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Χάρης Χατζημιχελάκης,
Γιώργος Καραγιαννίδης,
Αλέξανδρος Μητρούσιας,
Παναγιώτης Μασούρας,
Παναγιώτης Αργυρού