Κείμενο του Δ. Μπολάνου και Γ. Πολύδωρου από τις φυλακές Ναυπλίου

Την Παρασκευή 30/09 μεταγόμαστε από τις φυλακές Κορυδαλλού, όπου βρισκόμασταν λόγω τυπικών δικαστικών εκκρεμοτήτων, στης φυλακές Ναυπλίου αφού ενεργοποιήθηκαν εκ νέου οι πειθαρχικές μας μεταγωγές. Η φήμη της συγκεκριμένης φυλακής είχε φτάσει στ’ αφτιά μας ως μία από τις χειρότερες  όσον αφορά τον υπερπληθυσμό κρατουμένων και τις συνθήκες διαβίωσης. Αυτό το διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια ζώντας μέσα στην γενικότερη αθλιότητα της φυλακής. Εδώ μέσα οι κρατούμενοι στοιβάζονται ανά 6 σε κελιά χωρητικότητας 3 ή 4 το οποίο σημαίνει ότι 2 (σε πολλές περιπτώσεις και 3) κοιμούνται στο πάτωμα. Επίσης υπάρχουν θάλαμοι που στριμώχνονται γύρω στα 30 άτομα (πολλοί από τους οποίους πάλι κοιμούνται στο πάτωμα). Η απομόνωση έχει ενσωματωθεί στην κανονική πτέρυγα και “φιλοξενεί”  4 άτομα σε κελί που έχει προδιαγραφές για 1 και δεν πληροί τις προϋποθέσεις της στοιχειώδους διαβίωσης (μόνιμα κρύο νερό και οι διακόπτες του φωτός είναι εκτός κελιού που σημαίνει ότι είτε μένει ανοιχτό το βράδυ είτε κλείνει με το κλείσιμο της φυλακής).

 Για όλα αυτά ευθύνεται τόσο η διεύθυνση της φυλακής  και η υπηρεσία όπως και η πλειοψηφία των κρατουμένων που είναι ρουφιάνοι και υπηρεσιακοί και έχουν αφήσει να στηριχτεί όλη αυτή η κατάντια με την απαράδεκτη και ηλίθια ανοχή τους.

 Εμείς συγκεκριμένα κατά την είσοδό μας στη φυλακή μετά από τις τυπικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ενημερώσαμε τον διευθυντή και τον αρχιφύλακα  πως θα μείνουμε μαζί και όχι σε κελί που είτε εμείς είτε κάποιος άλλος θα κοιμάται στο πάτωμα. Τέλος του προτείναμε να μας διώξει το συντομότερο για να αποφύγουμε τυχόν “παρεξηγήσεις”. Έπειτα στην έρευνα αρνηθήκαμε τον καθιερωμένο σωματικό έλεγχο (δεν κατεβάζουμε εσώρουχα), μας ενημέρωσαν ότι θα έκαναν αναφορά εναντίον μας με την κατηγορία της απείθειας και μας οδήγησαν στο κελί. Εκεί βρήκαμε 2 ακόμα κρατούμενους που μας πληροφόρησαν ότι βρισκόμαστε σε κελί απομόνωσης. Με την πρώτη ευκαιρία, δηλαδή την επόμενη μέρα το πρωί, πήγαμε στον αρχιφύλακα και απαιτήσαμε να φύγουμε από εκεί και να μπούμε σε κανονικό κελί. Μας απάντησε ότι δεν είναι κελί απομόνωσης (κοροϊδεύοντας τον εαυτό του ή θεωρώντας ως πονηρός ότι θα κοροϊδέψει εμάς). Έτσι μετά την κοροϊδία η συζήτηση έληξε γρήγορα με έντονο τρόπο δείχνοντάς του τη διάθεσή μας να μην κάνουμε πίσω.

 Στη συνέχεια αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε στάση αρνούμενοι να μπούμε στο κελί αυτό κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού κλεισίματος. Πριν κλείσει η φυλακή ο αρχιφύλακας Τάσος Κρεμαστιώτης ακυρώνοντας τα λεγόμενά του διώχνει από το κελί τους άλλους 2 κρατούμενους και το ξαναβαφτίζει απομόνωση. Το κλείσιμο της φυλακής μας βρίσκει στο διάδρομο με τα πράγματά μας έξω. Έπειτα από 20 λεπτά εμφανίζεται ο αρχιφύλακας με καμιά 10αριά τσιράκια του και αφού αρνούμαστε τις οδηγίες του να μπούμε στο κελί, μας ενημερώνει ότι είμαστε τιμωρημένοι και ενεργοποιεί την αναφορά για απείθεια της προηγούμενης μέρας. Έτσι μας βάζει στην απομόνωση όπου είναι το ίδιο κελί το οποίο πριν προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι κανονικό με τη μόνη διαφορά ότι πλέον είμαστε οι δυο μας.

Η επαναλαμβανόμενη δημοσιοποίηση γεγονότων που αφορούν μέλη της οργάνωσής μας μέσα στη φυλακή (διασκορπισμός μας σε φυλακές σε όλη τη χώρα, πειθαρχικές ποινές, πειθαρχικές μεταγωγές και με αποκορύφωμα το πρόσφατο γεγονός στις φυλακές Δομοκού με την πουτάνα αρχιφύλακα Χρήστο Κλιάρη) είναι αποτέλεσμα της στάσης που έχουμε αποφασίσει να κρατήσουμε εντός των τειχών όπως και πολλοί άλλοι αξιοπρεπείς κρατούμενοι. Γι’ αυτό και οποιαδήποτε διαδικασία θεωρούν αυτοί ότι μας ταλαιπωρεί μας γεμίζει ικανοποίηση και μας δίνει ώθηση για ακόμη πιο δυναμική συνέχεια…

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους τους αξιοπρεπείς κρατούμενους

ΖΗΤΩ Η ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Γ. Πολύδωρος

Δ. Μπολάνος

Δικαστικές φυλακές Ναυπλίου

Κείμενο των τριών φυλακισμένων μελών του Επαναστατικού Αγώνα για τη δίκη της οργάνωσης που αρχίζει στις 5/10/11

Η δίκη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας που θα ξεκινήσει στις 5 Οκτώβρη είναι συνέχεια της κατασταλτικής επίθεσης του κράτους που ξεκίνησε τον Απρίλη του 2010 με τις συλλήψεις μας και η οποία στόχευε και στοχεύει την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας και φυσικά τους αγωνιστές που συμμετέχουν σ’ αυτήν.

Πρωταρχικός σκοπός των συλλήψεων, της δίκης αλλά και των καταδικών σε πολλά χρόνια φυλάκισης που θα ανακοινωθούν απο το ειδικό δικαστήριο, είναι να εξαλείψει το κράτος την πολιτική απειλή του Επαναστατικού Αγώνα, να κάμψει τη δική μας βούληση για αγώνα, να καταστήσει στα μάτια κάθε αγωνιστή και κάθε αντιστεκόμενου την πολιτική επιλογή της ένοπλης δράσης ως αδιέξοδη, ανεδαφική και χωρίς προοπτική.

Ζητούμενο για το κράτος είναι να ηττηθεί πολιτικά ο Επαναστατικος Αγώνας, να ηττηθούμε εμείς που συμμετέχουμε σ’ αυτόν, να ηττηθεί ο ένοπλος αγώνας και προοπτικά να καμφθεί κάθε βούληση για την οργάνωση της ένοπλης προλεταριακής αντεπίθεσης στο καθεστώς και την ανατροπή του, κάθε βούλησης για ένοπλη επαναστατική απόπειρα καθώς τόσο η δράση του Επαναστατικού Αγώνα όσο και η κατασταλτική πολιτική εναντίον του είναι αδιαχώριστα από το υπάρχον ιστορικό πλαίσιο, η δίωξη, η φυλάκιση, η δίκη και η καταδίκη μας αφορά στην εξάλειψη μιας πολιτικής δύναμης που είχε και έχει ως στρατηγική της την υπονόμευση των σχεδίων της οικονομικής και πολιτικής ελίτ να εξοντώσει οικονομικά την πλειοψηφία της κοινωνίας στο όνομα της εξόδου από την κρίση του συστήματος.

Η διαφύλαξη του οικονομικού και πολιτικού καθεστώτος από μια απειλή όπως ο Επαναστατικός Αγώνας και η εξασφάλιση μέσω της καταστολής ότι καμία ένοπλη επαναστατική απόπειρα εναντίον του δεν θα εκδηλωθεί, γίνεται ιδιαίτερα επιτακτική το τελευταίο διάστημα που το ελληνικό κράτος βρίσκεται λίγο πριν την ανακοίνωση της τελικής οικονομικής χρεοκοπίας του και ενώ η κατοχή της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ε.Ε, βυθίζει όλο και πιο βαθιά τη χώρα στην πιο βάρβαρη, την πιο άγρια μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο τόπος μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Στα πλαίσια της αντιμετώπισης του Επαναστατικού Αγώνα, της σύλληψης και της αιχμαλωσίας των μελών της οργάνωσης, το κράτος συνέλαβε επίσης τους συντρόφους Β.Σταθόπουλο, Σ.Νικητόπουλο και Χ.Κορτέση οι οποίοι θα δικαστούν μαζί μας ενώ καταζητείται και ο σύντροφος Κ.Κάτσενας.

Μη μένοντας σ’ αυτούς τους τέσσερεις συντρόφους τους οποίους εμπλέκει στην οργάνωση, το κράτος επιχείρησε να διευρύνει τον κύκλο της ομηρίας αγωνιστών προχωρώντας σε μαζικές ανακρίσεις τον Οκτώβριο του 2010. Παράλληλα άσκησε δίωξη στη συντρόφισσα του Κ.Γουρνά, Μαρί Μπεραχά, η οποία θα δικαστεί και αυτή μαζί μας στις 5 Οκτώβρη. Το κράτος εμπλέκει την Μ.Μπεραχά σε μια σαφή προσπάθεια να χτυπηθεί προσωπικά ο σύντροφος Κ.Γουρνάς, να καμφθεί η βούληση του για αντίσταση και κατ’ επέκταση να πληγεί η ίδια η οργάνωση μας.

Παρά το γεγονός ότι η κίνηση των μαζικών ανακρίσεων ήταν ατελέσφορη, ως προς την δυνατότητα που παρείχε για την άσκηση νέων διώξεων, ήταν σίγουρα μια ευκαιρία να ασκηθεί μία επιπλέον πίεση σε μας καθώς στόχευε μέσω της τρομοκράτησης μεγάλου αριθμού συντρόφων στην πολιτική απομόνωσή μας από τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκουμε.

Η πολιτική απομόνωσή μας είναι πάντα, εξάλλου, ένα ζητούμενο για το κράτος καθώς αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη του τελικού του στόχου στον πόλεμο που διεξάγει εναντίον μας και που είναι η πολιτική μας εξόντωση.

Ως επακόλουθο της κατασταλτικής επίθεσης εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα μπορούν να ερμηνευτούν οι διώξεις των υπόλοιπων συντρόφων και η στοχοποίηση των ευρύτερων πολιτικών, συντροφικών και διαπροσωπικών σχέσεων στον α/α χώρο, ενώ μια γενικότερη προσπάθεια εκφοβισμού προς όποιον αντιστέκεται αποτελεί πάντα ένα ζητούμενο σε κάθε κατασταλτική επίθεση.

Ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, που έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στην οργάνωση, δεν μπορεί παρά να έχουμε ως κυρίαρχο και κεντρικό σημείο αναφοράς στην δίκη μας τον ένοπλο αγώνα.

Η δίκη μας θα είναι ένα πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο και το κράτος, θα είναι ένα πολιτικό βήμα υπεράσπισης της δράσης και των θέσεων της οργάνωσης μας, όπου θα υποστηρίξουμε ότι ο ένοπλος αγώνας είναι διαχρονικά αναπόσπαστο κομμάτι του επαναστατικού κινήματος στον αγώνα για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση. Ότι ο ένοπλος αγώνας  είναι επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ, ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές συνθήκες της οικονομικής κρίσης και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που ζούμε μετά την υπαγωγή του λαού στην εξουσία της διεθνούς οικονομικής ελίτ μέσω της βίαιης επιβολής των προγραμμάτων της τρό’ι’κας του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ε.Ε.

Θα υπερασπιστούμε όπως έχουμε ήδη κάνει το σύντροφο Λ.Φούντα, μέλος της οργάνωσης που σκοτώθηκε σε ένοπλη συμπλοκή με τους μπάτσους, σε προπαρασκευαστική ενέργεια της οργάνωσης προετοιμάζοντας ένα χτύπημα ενάντια στο καθεστώς, ένα χτύπημα σύμφωνα με την στρατηγική του Επαναστατικού Αγώνα έτσι ώστε να μην περάσει η σύγχρονη χούντα του κεφαλαίου και του κράτους.

Ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα είμαστε συνεπείς στο να προωθούμε τις θέσεις και τις απόψεις της οργάνωσης μέσα από τη φυλακή και το ίδιο θα κάνουμε και στο δικαστήριο.

Η δράση και ο λόγος του Επαναστατικού Αγώνα είναι συνδεδεμένα με τον αγώνα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, είναι συνδεδεμένα με μια στρατηγική και μια οπτική που βλέπει τη σημερινή οικονομική κρίση και τη συνεπακόλουθη λόγω αυτής απονομιμοποίηση του οικονομικού και πολιτικού συστήματος  στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας, μια μοναδική ευκαιρία για να προωθήσουμε την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους.

Όλα αυτά, τα οποία τα έχουμε ξαναθέσει σε κείμενα που έχουμε βγάλει απο τη φυλακή, θα αναδειχθούν στην επικείμενη δίκη μας.

Μέσα στα πλαίσια της πολιτικής υπερασπιστικής μας γραμμής απευθύναμε ένα διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης όπου καλούσαμε ως πολιτικούς μάρτυρες υπεράσπισης στην δίκη μας, συντρόφους οι οποίοι στο παρελθόν αγωνίστηκαν στις γραμμές του ένοπλου αγώνα κάτω από διαφορετικές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες και οι οποίοι παρέμειναν αμετακίνητοι και αμετανόητοι στις επιλογές τους και υπεράσπισαν τους αγώνες τους πληρώνοντας γι’ αυτό με πολλά χρόνια στη φυλακή.

Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε τη διαχρονικότητα του ένοπλου μέσα από μια ιστορική καταγραφή του αντάρτικου, να αναδείξουμε την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του ένοπλου αγώνα ως απαραίτητου εργαλείου του επαναστατικού κινήματος που θα αποπειραθεί την ανατροπή, να αναδείξουμε ότι ο αγώνας για την ελευθερία και την επανάσταση είναι διαρκής.

Επιτακτική ανάγκη επίσης θεωρούμε πως είναι η οργάνωση ενός διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Πολύ σημαντικό είναι επίσης η κατάθεση ενός λόγου αλληλεγγύης στην δίκη μας από συντρόφους μάρτυρες υπεράσπισης από τον α/α χώρο οι οποίοι ως ακτιβιστές δρουν στα πλαίσια άλλων μορφών πάλης και που μέσα από το λόγο τους θα επιβεβαιώσουν την ενότητα και την πολυμορφία του αγώνα για την ανατροπή, ακυρώνοντας τα διασπαστικά διλήμματα της εξουσίας όπως ” νομιμότητα ή παρανομία ” ή ” μαζικός αγώνας ή ένοπλος αγώνας “. Άλλωστε και εμείς προερχόμαστε από τον α/α χώρο και έχουμε πολύχρονες εμπειρίες από συμμετοχή σε μαζικά γεγονότα, σε διαδηλώσεις, σε καταλήψεις, σε συγκρούσεις στο δρόμο, σε συνελεύσεις, όπως επίσης κάποιοι από μας έχουν εμπειρίες από τη συμμετοχή τους σε συλλογικότητες και πολιτικές ομάδες.

Και οι προτάσεις του Επαναστατικού Αγώνα, που έχουν καταγραφεί μέσα από τις προκηρύξεις της οργάνωσης και μέσα από τα κείμενα της φυλακής, προέρχονται από την παράδοση του α/α κινήματος όπως η καταστροφή του κράτους και τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αυτοδιεύθυνσης.

Για εμάς ο ένοπλος αγώνας είναι ένα στρατηγικό σχέδιο επίθεσης εναντίον της κυριαρχίας με παράλληλη επιδίωξη την όσο το δυνατόν κοινωνική απεύθυνση και με κατεύθυνση πάντα την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού πολέμου εναντίον του κράτους και του κεφαλαίου, την προπαγάνδιση της ένοπλης προλεταριακής αντεπίθεσης για την ανατροπή του συστήματος και την κοινωνική επανάσταση. Τέλος να επισημάνουμε πως οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις μας όχι μόνο δεν μας έχουν λυγίσει, όπως θα έλπιζαν οι διώκτες μας, αλλά είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ. Όπως επίσης ότι σε αυτήν την πολιτική μάχη που θα δώσουμε στο δικαστήριο και παρά τις μακροχρόνιες φυλακίσεις που θα επιβάλλουν οι αχυράνθρωποι του καθεστώτος τελικά νικητές θα είμαστε εμείς.

Τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα

Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης