Κειμενο των αδερφων Αναστασιαδη προφυλακισμενων για την υποθεση ΝΑΔΙΡ

Προφυλακισμενοι στις φυλακες ανηλικων 4 περιπου μηνες απο την συλληψη μας θα θελαμε να τοποθετηθουμε σε προσωπικα βιωματα και εμπειριες μας εντος των τειχων. Ξεκινωντας απο τον αθελητο και εξαναγκαστικο περιορισμο των δρασεων μας και την αποκοπη απο συντροφικα προσωπα που με τον καιρο ο εγκλεισμος , τους απομακρυνει ολο και περισσοτερο ενω την ‘’καθημερινοτητα’’ αντικαθιστα η διαρκη επαναληψιμοτητα.

  • Ρολος και θεσμος της φυλακης

Η δημιουργια της φυλακης ως θεσμος αποσκοπει στον αποκλεισμο των παραβατικων απο το κοινωνικο σύνολο χωρίς βέβαια να στοχεύει στον σωφρονισμό και μετατροπή τους σε έννομους πολίτες κατι που η εξουσια και κατ επέκταση η κοινωνία της πολύ καλά γνωρίζει.

Υπάρχει μια πληθωρα λογων υπαρξής της. Έμμεσα λειτουργώντας απειλητικά για όσους τολμούν να παραβούν τους νόμους της κυριαρχίας προσφέροντας μια ψευδαισθησιακή ασφάλεια και επανάπαυση της νομοταγούς κοινωνίας της. Άμεσα όμως αν και εφόσον κάποιος διαβεί την πόρτα της φυλακής τότε θέτει σε λειτουργία την εκδικητική διαδικασία του εγκλεισμού, στερώντας σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό την ελευθερία, αποκόπτωντάς τον απο το κοινωνικό σύνολο όπου εκεί θα σκοπεύσει στην ψυχολογική συντριβή του ατόμου η οποία επιτυγχάνεται στους πνευματικά αδύναμους.

 

  • Συντηρητές της φυλακής και σχέσεις μεταξύ κρατουμένων

Τα θεμέλια της φυλακης στηριζονται στους ιδιους τους κρατουμενους-συντηρητες δελεαζόμενοι απο την μείωση των ποινων τους, επισκευάζοντας βλαβες, καθαρίζοντας τις βρωμιες της, μαγειρεύοντας γι’αυτήν και διατηρώντας ιδιαίτερες σχεσεις με τους εκπροσώπους-δεσμοφύλακες. Δηλαδή μια μικρογραφία της σημερινής κοινωνίας.

Μεταξύ κρατουμένων εχει δημιουργηθεί ενας κωδικας που τους κατατασσει ιεραρχικά συνηθως απο τον χρονο καταδικης, δινοντας τους ετσι εναν κυριαρχο ρολο. Στο συνολο των κρατουμενων επικρατουν φυλετικοι διαχωρισμοι οπου αναλογα με την εθνικοτητα τους, απαρτιζουν ολοκληρες πτερυγες λειτουργώντας συλλογικα στα περισσοτερα ζητηματα που προκυπτουν.

 

‘’Η θεληση μου, η αδιαλλαξια μου, η ελευθερία μου, η επανασταση μου είναι αμετακλητα δική μου’’

Ο αγωνας μας καθιστα απτοητους με καθε δυνατο μεσο απο την εμμεση ή αμεση επικοινωνια και αλληλεγγυη μεταξυ συντροφων ως την συνειδητη εχθρότητα απεναντι στους συντηρητες και εκπροσωπους της κυριαρχίας. Απο την εχθρική ματια προς αυτην ως την κλιμακωση-δημιουργία ρηξεων και εντασεων εις βαρος της. Δεν θα υπαρξουν εκπτωσεις ως προς την συμπεριφορά μας απεναντι στα σκυλακια της εξουσίας εστω και αν βρισκομαστε στα χερια της.

Ο αγωνας μας συνεχιζεται… Δεν θα περιμενουμε ουτε τις κατάλληλες συνθηκες, ούτε την ωριμανση των καταστασεων, ουτε την αποφυλάκιση μας. Δεν περιμενουμε το αυριο, δεν ξεχναμε το χθες, ζουμε το σημερα.

 

  • Η σταση και η θεση μας απο την συλληψη..

Η σταση και η θεση μας στον αγωνα απο την συλληψη μας και μετα είναι συγκεκριμενη. Απο την αρνηση απόδοσης αποτυπωματων, φωττογραφιών ή υπογραφων μας, μεχρι την αλληλεγγυη κατα την διαμονη μας στα κελια της δημοκρατιας προς τους συντροφους επαναστατες αλλων φυλακων.

Κανενα βημα πισω, όποια και αν είναι η τρεχουσα κατάσταση, όποιες κι αν είναι οι κατηγοριες, ειτε ευσταθούν, ειτε οχι.

Η καθημερινη μας παλη δεν υφισταται να συμβαδίζει με πισωγυρίσματα ή μεταμελειες, τα βήματα μας στοχευουν μονο μπροστα για να ασπαστούμε την ατομική εξελιξη. Χρησιμοποιώντας τον χρόνο του εγκλεισμού για αυτοκριτική, απολογιστική λαθων, συνεχη μελετη, αποδοση κειμενων για την επικειμενη βοηθεια του νεου κυματος επαναστατων, τους νεους κρικους που θα διαδεχτει η ατσαλινη αλυσιδα της επαναστασης.

‘’Η διψα για ελευθερια μας οπλιζει,

Η αξιοπρεπεια μας καθοριζει,

Η συνειδηση μας θυμιζει,

Γιατι τιποτε αλλο δεν μας γεμιζει..’’

 

Υψωνουμε τις γροθιες μας στους κατηγορουμενους για την υποθεση Συνωμοσία Πυρύνων της Φωτιας και σε αυτούς που περηφανα ανελαβαν την ευθυνη.

Την αλληλεγγυη μας στους αναρχικούς επαναστατες Φεσσά Δ., Τσιλιανίδη Μ., Δημτσιάδη Δ. Και Τζίφκα Σ., καθως και στον σύντροφο Γ. Σκουλούδη που καλειται να παραστεί στις 12/04 για το συμβούλιο του εξαμηνου στο δικαστικό μεγαρο Θεσς/νικης.

Τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς σε όλους όσους συνεχίζουν τον αγώνα εντος και εκτος των τειχών.

Τέλος, καλούμε όλους τους συντρόφους να παραστούν δυναμικά στην Πανελλαδική πορεία Αλληλεγγύης Κρατουμένων στις 16/04 στην θεσσαλονικη.

 

Υ.Γ  Θεωρούμε απαραιτητο να διευκρινησουμε πως κατηγορουμαστε για δυο ληστειες, για τις οποιες κατηγορουνται και συντροφοι απο το αναρχικό στεκι Ναδιρ. Παραλληλα να διευκρινησουμε πως δεν αποτελουμε μελη του Ναδιρ, χωρις αυτό να σημαίνει πως δεν υπηρξαμε ή δεν συμβαλλαμε σε αυτό, καθως και οτι συλληφθηκαμε λιγα μετρα απο την οικια που διαμενουμε την επομενη μερα.

 

Αναστασιάδης Πανος

Αναστασιάδης Στελλιος

Κρατουμενοι στις φυλακες Αυλώνα

γράμμα του κρατούμενου της φυλακής μαλανδρίνου χαράλαμπου αβραμίδη στο οποίο εκθέτει προβλήματα της

« Κατ΄αρχάς θεωρώ πως οφείλω να συστηθώ, Χαράλαμπος Αβραμίδης λέγομαι και είμαι κρατούμενος των ελληνικών φυλακών « σωφρονιστηρίων ».

Πιστεύω πως έχω όφελος να ενημερώνω όσους αγωνίζονται και στέκονται αλληλέγγυοι στην καθημερινή μάχη των κρατουμένων για ελευθερία και αξιοπρέπεια ( την οποία και στο παρελθόν ένιωσα και ευχαριστώ τόσο για αυτό, όταν ειδικότερα, κρατούμουν στη φυλακή Κορίνθου και ξυλοκοπήθηκα άγρια από το σωφρονιστικό προσωπικό ) με πραγματικά γεγονότα και να μεταφέρω εμπειρίες από την κόλαση της φυλακής, στοιχεία που μπορούν να κεφαλοποιηθούν και να αποτελέσουν αντικείμενο ιδίας γνώσης όσων τους απασχολούν και αφορμή νέων συνειρμών και δράσεων. Παραθέτω λοιπόν, αποσπασματικά τα παρακάτω:

Στις 15-2-2011 το βράδυ, στις 11:15’, ήμουν με πυρετό και δύσπνοια λόγω της βεβαρυμμένης υγείας μου στους πνεύμονες μου. Οι κρατούμενοι πατούσαν επί μία ώρα το κουδούνι ( λόγω του ότι οι πόρτες των κελιών είναι κλειδωμένες μετά τις 19:30’, επομένως η τύχη μας ανήκει στο άνοιγμα αυτών από τους υπαλλήλους ) για να έρθει κάποιος ανθρωποφύλακας και δεν εμφανίστηκε κανένας έστω να ρωτήσει το τι συμβαίνει…την επόμενη ημέρα τελικά που εγώ και οι συγκρατούμενοι μου αναφέραμε στο προσωπικό πως δε λειτουργεί το κουδούνι προκειμένου έτσι να φέρουν τεχνικό, ειρωνικά μας απάντησαν πως « μια χαρά δουλεύει… »… η απανθρωπιά στο μεγαλείο της!!!

Επόμενο σοβαρό ζήτημα αφορά το γεγονός πως η φυλακή δεν έχει ασθενοφόρο, ο κρατούμενος μεταφέρεται με την εξωτερική φρουρά και με χειροπέδες σε κλούβα μεταγωγών!

Κρίσιμο επίσης, αποτελεί το γεγονός πως η μεταγωγή κρατούμενου στο νοσοκομείο προϋποθέτει πέραν του σοβαρού προβλήματος υγείας που θα αντιμετωπίζει και το προηγουμένως ολοκληρωτικό ξεγύμνωμα αυτού προκειμένου με τον τρόπο αυτό, οι υπάλληλοι να διαπιστώσουν εάν φέρει ο τελευταίος μαζί του στη μεταφορά οποιοδήποτε παράνομο ή επικίνδυνο για την απόδραση του, αντικείμενο. Η περίπτωση του παναγιώτη γεωργακόπουλου από τον οποίο ζητήθηκε να σκύψει, μάλιστα, ενώπιον των σωφρονιστικών για να μεταχθεί στο νοσοκομείο απαντήθηκε με πλήρη άρνηση υποβολής από τον ίδιο σε τέτοιο εξευτελιστικό έλεγχο ενάντια στην τιμή του και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ας επισημανθεί πως καμία νόμιμη αναγκαιότητα ανοχής τέτοιας ως παραπάνω ενέργειας υφίσταται διότι ο ασθενής κρατούμενος μεταφέρεται δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα και η ασφαλής του μεταγωγή αντιμετωπίζεται και με ήπια μέσα, λιγότερο προσβλητικά ως άνω της προσωπικότητας.

Επίσης, όπως γνωρίζετε υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι τοξικομανείς και με προβλήματα ψυχικής υγείας, παρόλα αυτά δεν υπάρχει ψυχίατρος ούτε ψυχολόγος στη φυλακή, για να επισκεφτείς κάποιον πρέπει να κλείσεις ραντεβού στο νοσοκομείο Λαμίας και τούτο θα πραγματοποιηθεί μετά από δύο μήνες. Για μία βοήθεια λοιπόν, οποιαδήποτε και εάν απαιτείται, η θεραπεία είναι πολλά φάρμακα και καταστολή στο μεγαλείο της ( με πολλά παράπλευρα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα φυσικά )…

Αντιθέτως για οποιαδήποτε άλλη παθολογική ασθένεια το φάρμακο είναι το ντεπόν… Χαρακτηριστική αποτελεί η περίπτωση συγκρατούμενου μου που παρόλο που υπέφερε από έντονο βήχα και ζητούσε επίμονα ένα σιρόπι να του χορηγηθεί, αντιθέτως η υπηρεσία αρκέστηκε στο να του συστήσει να κόψει το τσιγάρο ( και ενώ δεν καπνίζει… ) και να διατυπώσει τα παράπονα του στο υπουργείο!

Επιπλέον, κατά τις βραδινές και νυχτερινές ώρες κανένας γιατρός δεν βρίσκεται στη φυλακή και χρέη νοσοκόμου εκτελεί μία σωφρονιστική υπάλληλος…

Ζεστό νερό, ακολούθως, έχει για μισή μονάχα, ώρα το απόγευμα κατά τις 19: 00΄. Φυσικά, όποιος προλάβει τον ύψιστο είδε!

Απορρυπαντικά η διοίκηση χορηγεί μονάχα για να καθαριστούν οι διάδρομοι και οι σκάλες της φυλακής, ενώ αντιθέτως τα κελιά και οι θάλαμοι όπου συμβιώνουν στοιβαγμένοι κρατούμενοι καθαρίζονται μονάχα εάν έχουν να βάλουν τα χρήματα από την τσέπη τους οι τελευταίοι για να αγοράσουν τα παραπάνω.

Η ποσότητα του φαγητού που χορηγείται στους κρατούμενους δεν είναι επαρκής, όταν όμως δεν έχεις χρήματα τρως υποχρεωτικά μονάχα ότι σου δίνουν, δυστυχώς… Κορύφωση αυτού αποτελεί η οικονομική «κρίση» της επικαιρότητας οφειλόμενη για περικοπές σε τρόφιμα όπως ψωμί, γιαούρτι και άλλα βασικά είδη. Άλλο βέβαια το ζήτημα πως τα τρόφιμα αγοράζονται από την καντίνα σε εξωφρενικές τιμές και πολύ υψηλότερες από εκείνες των σούπερ μάρκετ. Μονοπώλιο βλέπεις…Εάν έχεις χρήματα τη βολεύεις, αλλιώς κλάφτα χαράλαμπε!

Η περίπτωση του αθίγγανου νεκτάριου ντάνου. Ξεκινάω από το γεγονός πως είναι αθίγγανος διότι λόγω της καταγωγής αυτού του ανθρώπου, δεν ισχύει ο νόμος. Ο παραπάνω εκτελεί ποινή 8 μηνών προκύπτουσα από την συγχώνευση 3 ποινών, έχει τρία παιδιά, παρόλο τούτο κρατείται πολύ μακριά από την οικογένεια του και μάλιστα στο υψίστης ασφαλείας «σωφρονιστικό» σύστημα του μαλανδρίνου και αυτού γενικότερα του κωλοσυστήματος που ομιλεί για αποσυμφόρηση, αντί να στέλνει ΕΣΤΩ ως άνω κρατούμενους στις αγροτικές φυλακές…

Εδώ αυτό το κάστρο της πουστιάς

Έχει γίνει δουκάτο του καθενός

Ανθρωποφύλακα

Δεν ισχύει τίποτα εδώ, τίποτα, εκτός

Από τους δικούς τους νόμους

Του κάθε δούκα που έχει βάρδια

Στις φυλακές του σήμερα οι ανθρωποφύλακες

Των κολαστηρίων διανέμουν

Μεταξύ τους τη νόμιμη εξουσία καταστολής

με όπλο τον άμεσο έλεγχο

Του κρατούμενου προσπαθώντας να «δαμάσουνε »

Και την ανθρώπινη του υπόσταση·

Η πολιτική αυτή επένδυσης στα σώματα εξαρτημένων ανθρώπων

Δημιουργεί μία ολόκληρη οικονομία της εξουσίας

Δημιουργεί όμως και ένα σύστημα καθυπόταξης

Της σκέψης και

ένα οπλοστάσιο φρίκης.

Η αλληλεγγύη σας μας ενώνει και τη χρειαζόμαστε.

Σας ευχαριστώ.