Την Παρασκευή 30/09 μεταγόμαστε από τις φυλακές Κορυδαλλού, όπου βρισκόμασταν λόγω τυπικών δικαστικών εκκρεμοτήτων, στης φυλακές Ναυπλίου αφού ενεργοποιήθηκαν εκ νέου οι πειθαρχικές μας μεταγωγές. Η φήμη της συγκεκριμένης φυλακής είχε φτάσει στ’ αφτιά μας ως μία από τις χειρότερες όσον αφορά τον υπερπληθυσμό κρατουμένων και τις συνθήκες διαβίωσης. Αυτό το διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια ζώντας μέσα στην γενικότερη αθλιότητα της φυλακής. Εδώ μέσα οι κρατούμενοι στοιβάζονται ανά 6 σε κελιά χωρητικότητας 3 ή 4 το οποίο σημαίνει ότι 2 (σε πολλές περιπτώσεις και 3) κοιμούνται στο πάτωμα. Επίσης υπάρχουν θάλαμοι που στριμώχνονται γύρω στα 30 άτομα (πολλοί από τους οποίους πάλι κοιμούνται στο πάτωμα). Η απομόνωση έχει ενσωματωθεί στην κανονική πτέρυγα και “φιλοξενεί” 4 άτομα σε κελί που έχει προδιαγραφές για 1 και δεν πληροί τις προϋποθέσεις της στοιχειώδους διαβίωσης (μόνιμα κρύο νερό και οι διακόπτες του φωτός είναι εκτός κελιού που σημαίνει ότι είτε μένει ανοιχτό το βράδυ είτε κλείνει με το κλείσιμο της φυλακής).
Για όλα αυτά ευθύνεται τόσο η διεύθυνση της φυλακής και η υπηρεσία όπως και η πλειοψηφία των κρατουμένων που είναι ρουφιάνοι και υπηρεσιακοί και έχουν αφήσει να στηριχτεί όλη αυτή η κατάντια με την απαράδεκτη και ηλίθια ανοχή τους.
Εμείς συγκεκριμένα κατά την είσοδό μας στη φυλακή μετά από τις τυπικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ενημερώσαμε τον διευθυντή και τον αρχιφύλακα πως θα μείνουμε μαζί και όχι σε κελί που είτε εμείς είτε κάποιος άλλος θα κοιμάται στο πάτωμα. Τέλος του προτείναμε να μας διώξει το συντομότερο για να αποφύγουμε τυχόν “παρεξηγήσεις”. Έπειτα στην έρευνα αρνηθήκαμε τον καθιερωμένο σωματικό έλεγχο (δεν κατεβάζουμε εσώρουχα), μας ενημέρωσαν ότι θα έκαναν αναφορά εναντίον μας με την κατηγορία της απείθειας και μας οδήγησαν στο κελί. Εκεί βρήκαμε 2 ακόμα κρατούμενους που μας πληροφόρησαν ότι βρισκόμαστε σε κελί απομόνωσης. Με την πρώτη ευκαιρία, δηλαδή την επόμενη μέρα το πρωί, πήγαμε στον αρχιφύλακα και απαιτήσαμε να φύγουμε από εκεί και να μπούμε σε κανονικό κελί. Μας απάντησε ότι δεν είναι κελί απομόνωσης (κοροϊδεύοντας τον εαυτό του ή θεωρώντας ως πονηρός ότι θα κοροϊδέψει εμάς). Έτσι μετά την κοροϊδία η συζήτηση έληξε γρήγορα με έντονο τρόπο δείχνοντάς του τη διάθεσή μας να μην κάνουμε πίσω.
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε στάση αρνούμενοι να μπούμε στο κελί αυτό κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού κλεισίματος. Πριν κλείσει η φυλακή ο αρχιφύλακας Τάσος Κρεμαστιώτης ακυρώνοντας τα λεγόμενά του διώχνει από το κελί τους άλλους 2 κρατούμενους και το ξαναβαφτίζει απομόνωση. Το κλείσιμο της φυλακής μας βρίσκει στο διάδρομο με τα πράγματά μας έξω. Έπειτα από 20 λεπτά εμφανίζεται ο αρχιφύλακας με καμιά 10αριά τσιράκια του και αφού αρνούμαστε τις οδηγίες του να μπούμε στο κελί, μας ενημερώνει ότι είμαστε τιμωρημένοι και ενεργοποιεί την αναφορά για απείθεια της προηγούμενης μέρας. Έτσι μας βάζει στην απομόνωση όπου είναι το ίδιο κελί το οποίο πριν προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι κανονικό με τη μόνη διαφορά ότι πλέον είμαστε οι δυο μας.
Η επαναλαμβανόμενη δημοσιοποίηση γεγονότων που αφορούν μέλη της οργάνωσής μας μέσα στη φυλακή (διασκορπισμός μας σε φυλακές σε όλη τη χώρα, πειθαρχικές ποινές, πειθαρχικές μεταγωγές και με αποκορύφωμα το πρόσφατο γεγονός στις φυλακές Δομοκού με την πουτάνα αρχιφύλακα Χρήστο Κλιάρη) είναι αποτέλεσμα της στάσης που έχουμε αποφασίσει να κρατήσουμε εντός των τειχών όπως και πολλοί άλλοι αξιοπρεπείς κρατούμενοι. Γι’ αυτό και οποιαδήποτε διαδικασία θεωρούν αυτοί ότι μας ταλαιπωρεί μας γεμίζει ικανοποίηση και μας δίνει ώθηση για ακόμη πιο δυναμική συνέχεια…
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους τους αξιοπρεπείς κρατούμενους
ΖΗΤΩ Η ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Γ. Πολύδωρος
Δ. Μπολάνος
Δικαστικές φυλακές Ναυπλίου