“Εξάλλου, όσα προηγήθηκαν της δίκης, οι μεταβολές της νομοθεσίας και οι συνθήκες κράτησης, μας είχαν κάνει σαφές ότι δεν είχαμε να κάνουμε με μια νομική διαδικασία, αλλά ότι ενεργοποιούταν η δικαιοσύνη ως μέσο πολέμου. Στην πραγματικότητα αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να μας εξοντώσουν πολιτικά. Και ενάντια σε αυτό, δεν γινόταν να αμυνθούμε αποτελεσματικά με νομικά μέσα, εκεί έπρεπε να δράσουμε πολιτικά.”
-Ίρμγκαρντ Μέλερ-
Στις 17/1/2011 ξεκίνησε το έκτακτο στρατοδικείο στο εσωτερικό των φυλακών κορυδαλλού.
Η δικαστική και εκτελεστική εξουσία, από την αρχή της διαδικασίας έκαναν σαφές πως δεν διατίθενται να αφήσουν έκθετη την ολοκληρωτική ηγεμονία τους σε όσους τολμήσουν να την αμφισβητήσουν.
Το στρατοδικείο τους αποπειράθηκε να απομονώσει τους αντικαθεστωτικούς τους εχθρούς από το κίνημα αλληλεγγύης που θέλησε να σταθεί δίπλα τους. Επιχείρησε να αποπολιτικοποιήσει, να απονοηματοδοτήσει και να ακρωτηριάσει την αμφίδρομη ιδιότητα που χαρακτηρίζει την αλληλεγγύη.
Πέρα από την απομόνωση που επιχειρήται όμως, ενεδρεύει και στέκει πιο αισθητή από ποτέ η αυριανή ποινικοποίηση των συντροφικών και φιλικών σχέσεων.
Continue reading