1.Για την «συμφωνία»

Αποφεύγοντας την δημόσια αντιπαράθεση, θα μπορούσα να μην απαντήσω στην τοποθέτηση αυτών που επικαλούνται τη στάση μου προκειμένου να μαζέψουν τις ασυμμάζευτες αστοχίες τους. Όμως το κάνω, λόγο συνέπειας ως προς τη δέσμευση μου με τον ευρύτερο αγώνα. Δεν σκοπεύω να πατήσω στις πλάτες άλλων για να ανέβω φαινομενικά, έχω ούτως ή άλλως πράγματα να πω.

Θα ήταν όμως πολύ φθηνό και επιπλέον δεν θα βοηθούσε πολιτικά την κατάσταση, το να περιοριζόμουν στο τι είπαμε και τι δεν είπαμε με κάποιους. Οι ουσιώδεις ρήξεις απελευθερώνουν και έτσι πλέον δεν έχω κανένα δισταγμό στο να σπάσω το ταμπού της δημόσιας κριτικής αγωνιστικών κινήσεων.

Continue reading →

Στις 4-2-2011 παρουσιάστηκα στο δικαστήριο κατόπιν καλέσματος της έδρας για να αναπτύξω με τη φυσική μου παρουσία το αίτημα που εδώ και καιρό υποβάλλω, δηλαδή μια ολιγοήμερη διακοπή της συνεδρίασης. Η εμφάνιση μου στη δίκη έδωσε το έναυσμα σε κάποια κοράκια-δημοσιογράφους να λασπολογήσουν, λέγοντας μάλιστα πως εγώ διαφωνώ με τα αιτήματα που έχουν τεθεί, δημιουργώντας και προωθώντας έτσι μια εικόνα διασπασμένου κλίματος. Στα πλαίσια της πιστής εξυπηρέτησης των κρατικών συμφερόντων κάποια από τα ΜΜΕ όσο πλησίαζε η δίκη έστρωναν αναλόγως το κλίμα ακονίζοντας τα μαχαίρια του δικαστηρίου με ανοιχτές προκλήσεις προς αυτό, του τύπου «τώρα η δικαιοσύνη θα μας δείξει αν τρομοκρατείται επιβάλλοντας βαριές ποινές στους κατηγορούμενους» κ.α.

Continue reading →