<< Είμαστε κάποιοι που πιστεύουμε οτι ήρθε η στιγμή για να επιτεθούμε και να καταστρέψουμε ότι δεν μας εξυπηρετεί , ότι μας σκλαβώνει και μας αλλοτριώνει.Αντίθετα με το όραμα των μαζών προτείνουμε οτι από την κοινότητα των συνειδητοποιημένων ατομικιστών που δεν ψάχνουν καμία κεντρική καθοδήγηση θα δημιουργηθεί ένα σύνολο από ομάδες και ατομικότητες ενάντια στο πρόγραμμα της κυριαρχίας σε όλες του τις πτυχές : οικονομική , τεχνολογική , πολιτική , κοινωνική , αρχιτεκτονική , κ.λ.π.Σύντροφοι ας μη σπαταλάμε χρόνο , ενέργεια και συζητήσεις με αυτούς που ζουν για τις λέξεις από τις λέξεις.Εμείς είμαστε για τις πράξεις >>

Κλείνοντας συντροφικά το μάτι στον ανυπότακτο Gabriel Pombo da Silva.

i)Νέο αντάρτικο πόλης : το μέσο μας για την ατομική απελευθέρωση

Η Ε.Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς πρώτης περιόδου μέχρι τώρα στα 3,5 χρόνια της δράσης της έβαλε ένα επαναστατικό στοίχημα και μαζί με αρκετούς αξιοπρεπείς συντρόφους και ομάδες , κατάφερε να δημιουργήσει τον τρίτο πόλο , το νέο (αναρχικό) αντάρτικο πόλης συνεισφέροντας έτσι να γίνει ο εσωτερικός εχθρός πιο επικίνδυνος και πιο δυναμικός.Αυτό προσπαθήθηκε με τη συνεχόμενη και αδιάκοπη πραγματοποίηση επιθέσεων εναντίον της κυριαρχίας από τους σχηματισμούς του νέου αντάρτικου πόλης και ταυτόχρονα με την ανάληψη ευθύνης και ανυπότακτη στάση πολλών συλληφθέντων συντρόφων , παρά την όλο και περισσότερο αυξανόμενη καταστολή απ΄ την πλευρά του εχθρού.

Δηλώνω αναρχικός επαναστάτης και αμετανόητο-περήφανο μέλος της Ε.Ο. Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο πολιτικός χώρος καταβολών μου ειναι ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος.Οι επιλογές μου είναι κοινές με τις επιλογές των συντρόφων που εκφράζουν τη νέα τάση του αναρχικού χώρου , την τάση του αναρχικού ατομικισμού , του επαναστατικού μηδενισμού και αντικοινωνισμού.Όλων αυτών των αρνητών που η αξιοπρέπεια τους δε χωρά σε ξεπερασμένες φόρμες του παραδοσιακού αναρχικού χώρου , των ατελείωτων και ανούσιων συζητήσεων για δημιουργία εντυπώσεων σε αμφιθέατρα και κουτσομπολιών στα καφενεία.Όλων αυτών που κάνουν επιλογή ζωής να βρεθούν και να παραμείνουν στο δρόμο της διαρκούς ανυποχώρητης επίθεσης ενάντια στην κυριαρχία και τους άβουλους υπηκόους της που τη στηρίζουν, στους θεσμούς και σε κάθε μορφή εξουσίας.Σε καθετι που καταδυναστεύει τη ζωή μας.Όλων εκείνων των ανυπότακτων ανταρτών και ανταρτισσών που όρθωσαν και ορθώνουν το ανάστημά τους , βάζοντας ενέχυρο και αφιερώνοντας τη ζωή τους πραγματοποιώντας στο σήμερα την επανάσταση.Ζώντας στιγμές απόλυτης ελευθερίας στην όμορφη και μαγική περιπέτεια της παρανομίας.

Οι ατομικότητες και οι ομάδες που αποτελούν το νέο αντάρτικο πόλης επιτείθονται στο εδώ και στο τώρα.Δε χωρά καμία αναβολή , καμία χαμένη μέρα , καμία χαμένη στιγμή συμβιβασμού με όλα αυτά που μας ενοχλούν και μας περιορίζουν.Κάνουμε την καθημερινότητά μας επανάσταση , σπάμε τη μιζέρια και όλες τις προκαταλήψεις του σάπιου αυτού κόσμου που μας ανάγκασαν να ζούμε.

Το νέο αντάρτικο πόλης ορίζει το χρόνο , τον τόπο και την ένταση της επίθεσής του και πλαισιώνει την πράξη με το ριζοσπαστικό του λόγο.Μελετά τον εχθρό και χτυπάει καίρια και εφνιδιαστικά.Σε αντίθεση με την κοινωνική αντιβία η οποία ως ενα μεγάλο βαθμό είναι προβλέψιμη γιατί περιορίζεται στο να απαντά στις προκλήσεις της εξουσίας.Η κοινωνική αντιβία σε βάζει στη διαδικασία απάντησης και όχι στη δημιουργία γεγονότων.Ο κύκλος απαντητικών κινήσεων δε τελειώνει ποτέ.Έτσι κατοχυρώνεται ο ρόλος του αμυνόμενου , άρα και του θύματος που εξαναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τη βία ως μέσο άμυνας.Εμείς δεν αντιστεκόμαστε , περνάμε πρώτοι στην επίθεση.

ii)Ρήξη με το σύστημα – ρήξη με την κοινωνία

Το αναρχικό αντάρτικο πόλης είναι μια προοπτική άρνησης του υπάρχοντος και στοχοποιεί τόσο την κυριαρχία και τις δομές της , όσο και την κοινωνία , η οποία είναι ο λόγος που διατηρείται αιώνια η καταπίεση , που ζούμε είτε με την άμεση στήριξη της θεσμικής εξουσίας είτε με την έμεση , δηλαδή την απάθεια και την αδιαφορία της.Δεν αρνούμε την ύπαρξη οικονομικών τάξεων στον κοινωνικό ιστό.Ούτε την κοινωνική ανισότητα που συνεπάγεται.Αυτό , όμως , από μόνο του δεν καθιστά επαναστατικό κανένα κοινωνικό υποσύνολο.Κανείς δε γίνεται επαναστάτης μόνο επειδή είναι φτωχός ή καταπιεσμένος.Το να κάνεις την υπέρβαση , ώστε να ξεπεράσεις τη νοητή γραμμή που καθορίζει τι είναι νόμιμο και τι παράνομο και να βρεθείς συνειδητά στην επίθεση είναι επιλογή.Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο απ΄ αυτό.Πώς γίνεται να μην νιώθεις το ίδιο μίσος και οργή για τους δυνάστες αλλα και για αυτούς που τους στηρίζουν , δηλαδή την κοινωνία.Ο κάθε άνθρωπος κρίνεται για τις επιλογές και τις πράξεις του και όχι από την οικονομική θέση που έχει.

Η αντίληψή μου βρίσκεται πολύ μακριά από την απολιθωμένη αντίληψη που προσωποποιεί στο κράτος και στο κεφάλαιο το μόνο εχθρό και εμφανίζει την κοινωνία ως την ωραία κοιμωμένη του παραμυθιού , που βρίσκεται στην αιώνια ύπνωση και κάποια μέρα θα ξυπνήσει και θα ρίξει τα αφεντικά απ΄ το θρόνο τους.Τοποθετώ την κοινωνία εκεί που πραγματικά της αξίζει.Απέναντί μας.

Η κοινωνία είναι καταπιεσμένη.Αυτό είναι μια πραγματικότητα.Όμως αγαπάει τις αλυσίδες της.Βαρέθηκα να ακούω για την <<κοινωνία θύμα>> και κατά συνέπεια για τη μόνιμη αθωότητα και αποποίηση της ευθύνης της.Όλοι αυτοί αναλώνονται και ικανοποιούν τις άδειες ζωές τους μέσα από το καταναλωτικό όργιο , τον καθωσπρεπισμό , την αδιαφορία για όλους και για όλα , τις τυποποιημένες σχέσεις και τις κάλπικες ελπίδες. Επίσης ακόμα και αυτοί που δίνουν άλλοθι στην κοινωνία , δε στέκονται σίγουρα δίπλα μου.Πίσω απ΄ αυτή την αντίληψη κρύβεται απλά μια κοροϊδία ή μια επιτήδευση να καλύψουν τους φόβους νομικών κυρώσεων περιμένοντας την εξέγερση της καταπιεσμένης μάζας.Ο επαναστατικός λόγος και πράξη δε μπορούν να περιορίζονται από τις νομικές συνέπειες.Πρέπει να είναι ελεύθερα να διαγράψουν τη δική τους πορεία στο χωροχρόνο.Κρύβουν , συνεπώς την ανεπάρκεια τους για καταμέτωπη επίθεση στο σύστημα πίσω απ΄ τη δικαιολογία της προετοιμασίας των συνθηκών για την αφύπνιση της κοινωνίας , ώστε να πραγματοποιηθεί και η <<πολυπόθητη>> εξέγερση των μαζών.Μέσα σε αυτούς υπάρχουν και λίγοι ξεφτιλισμένοι που το παίζουν επαγγελματίες αναρχικοί , καθώς αυτό που γνωρίζουν να κάνουν καλά είναι να ρητορεύουν σε αμφιθέατρα και να καταστέλλουν τα ανυπότακτα πνεύματα νέων ανθρώπων που διψούν για δράση.Αυτοί ως αναρχοπατέρες που <<γνωρίζουν>>, είναι <<παλιοί>> και έχουν <<εμπειρία>> , αναβάλλουν τη σύγκρουση για όταν οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες , κατασυκοφαντώντας , ταυτόχρονα τις επιθετικές μορφές αγώνα μέχρι τότε.Και επειδή έχουν κερί στα αυτιά που περιορίζει την ακοή τους , ας ακούσουν και αυτό:οι συνθήκες για τους επαναστάτες είναι πάντα ώριμες για δράση και αυτό το αποδεικνύουν οι σχηματισμοί του αναρχικού αντάρτικου πόλης σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και αν υπήρχε η πιθανότητα για μαζικό ξεσηκωμό , η φύση του θα ήταν μακριά από την συνολική ανατροπή του υπάρχοντος , που εμείς επιθυμούμε και επιδιώκουμε.Απλώς θα περιοριζόταν σε οικονομικού τύπου αιτήματα , στην ουσία ζητιανεύοντας κάτι παραπάνω από τα αφεντικά.Ο καθένας για το συμφέρον του και για την τσέπη του.Όσο για πραγματική ελευθερία κουβέντα καμιά.Τέτοιου αιτηματικού χαρακτήρα είναι και οι λιγοστές μαζικές πορείες διαμαρτυρίας που διοργανώνουν τα ξεπουλημένα συνδικάτα (ελέω οικονομικής κρίσης και νέων μέτρων).Μοναδικό φωτεινό σημάδι σε αυτές τις συγκεντρώσεις αποτελούν οι μειοψηφίες αυτών που επιλέγουν να φορέσουν κουκούλα και να επιτεθούν με πέτρες , καδρόνια , βόμβες μολότωφ κ.α. και να χαλάσουν με αυτό τον τρόπο την άθλια φιέστα τους αντικαθιστώντας τη με τη γνήσια γιορτή της καταστροφής.

iii)Όλα ή τίποτα…

<<…είμαστε μια χούφτα φανατικοί που κατεβαίνουμε αλλάζοντας το πλατύ ποτάμι της Ιστορίας.Και θα φτάσουμε εκεί.>>

Δεν περιμένουμε την κοινωνική αποδοχή για να δράσουμε.Μας είναι άχρηστη αν πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις στην απόλυτη απόφασή μας να συμμετέχουμε στην αναρχική επανάσταση.Γι΄ αυτό δεν έχουμε αυταπάτες.Η απεύθυνσή μας είναι μειοψηφική.Ουσιαστικές όμως μειοψηφίες ανθρώπων που τιμούν ως το τέλος την επιλογή τους να οπλιστούν και να επιτεθούν στον εχθρό.Ειλικρινείς μειοψηφίες , οι οποίες δεν έχουν να προτείνουν λύσεις για ένα μελλοντικά όμορφα πλασμένο κόσμο, όπου δε θα βασιλεύει κανενός είδους αδικία.Μειοψηφίες που συνειδητά επέλεξαν να ζήσουν τις ζωές τους στη λογική του <<όλα ή τίποτα>> και αυτό αποτελεί την αντιπρότασή μας.Χωρίς ανώφελες διεκδικήσεις , αλλά καταργώντας στη πράξη τη νομιμοφροσύνη , τον καθωσπρεπισμό και την ηθική αυτού του κούφιου από αξίες κόσμου.Σε μια εξελικτική επαναστατική διαδρομή που δεν γνωρίζει τερματικό σταθμό και κατευθύνεται από τη γνήσια οργή μας για το παρόν.

Η εξουσία μέσα από τους πιστούς υπαλλήλους της τα Μ.Μ.Ε. και τους δημοσιογράφους έχει προσπαθήσει επανειλλημένα να παρουσιάσει τους ένοπλους συντρόφους , κυρίως μετά από διάφορες επιθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί είτε ως παράφρονες που αδιαφορούν για <<παράπλευρες απώλειες>> είτε ως υπερανθρώπους κομάντο , άρτια εκπεδευμένους στην τέχνη του πολέμου είτε ως μια κλίκα ανθρώπων του περιθωρίου.Τα παραπάνω και διάφοροι άλλοι χαρακτηρισμοί που έχουν χρησιμοποιηθεί ανα καιρούς αποτελούν την προπαγάνδα τους στην προσπάθεια να περιθωριοποιήσουν τα εγχειρήματα αυτά και τους επαναστάτες που τα επιλέγουν , ώστε να απομακρύνουν άλλους νέους ανθρώπους από αυτό το δρόμο.Όσο αφορά το πρώτο δεν θα το σχολιάσω , καθώς όποιος το πιστεύει σημαίνει οτι έχει πέσει στην παγίδα χωρίς γυρισμό.Όσο αφορά το δεύτερο θα ήθελα να σταθώ και να στείλω ένα βιωματικό μήνυμα στους ανθρώπους που έχουν διαλέξει , αλλά κυρίως σε αυτούς που πρόκειται να επιλέξουν το όμορφο αλλά παράλληλα κακοτράχαλο μονοπάτι της ένοπλης σύγκρουσης.Σίγουρα για μια επιτυχημένη ενέργεια είναι απαραίτητη και μια γνώση σε όπλα και εκρηκτικά (που μπορεί να αποκτήσει κάποιος εφόσον το επιλέξει , όπως κάναμε και εμείς) , καθώς μια καλά οργανωμένη και σοβαρή προετοιμασία για την επιτυχημένη πραγματοποίηση της.Κατά τη γνώμη μου όμως τα χαρακτηριστικά που έχουν κομβική σημασία είναι το θάρρος και η αποφασιστικότητα του επαναστάτη που μπορεί να κάνει το πιο <<απλησίαστο>> σημείο της πόλης να πλησιαστεί και το πιο <<απόρθητο φρούριο>> να πέσει. Όσο αφορά το τρίτο δε χρειάζεται κανείς να έχει γνωστό για να τον βάλει στα <<κόλπα>>.Ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει ενεργά στο αναρχικό αντάρτικο πόλης αρκεί να οπλιστεί με <<βενζίνη , σπίρτα και την επιθυμία να πολεμήσει για την απόλυτη ελευθερία>>.Ο τόπος είναι εδώ και ο χρόνος Ενεστώτας. Πιστεύω πως η καλύτερη απόδειξη των παραπάνω κρύβεται πίσω από τις ίδιες τις ενέργειές μας ως Συνομωσία και το κομμάτι των περιγραφών που δίναμε πάντα στις αναλήψεις ευθύνης για τον τρόπο που προσεγγίζαμε , επιτειθόμασταν και διαφεύγαμε απ΄ το σημείο της κάθε επίθεσης.

iv)Απαλλοτριώνοντας τον κλεμμένο χρόνο

Μια πτυχή του πολύμορφου αγώνα , όπλο στα χέρια των ανταρτών , είναι η απαλλοτρίωση τραπεζικού χρήματος και άλλων οικονομικών στόχων , που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα.Η άρνηση εργασίας , μέσω της απαλλοτρίωσης είναι μια επιλογή άμεσης επίθεσης ενάντια στην εργασιακή και κοινωνική ηθική , λιποτακτώντας απ΄ τη μιζέρια της καθημερινότητας , παίρνοντας πίσω ένα μικρό κομμάτι του πλούτου από αυτούς που το έχουν συσσωρεύσει.Με αυτό τον τρόπο επανοικειοποιούμαστε ένα μέρος του , που έτσι και αλλιώς μας ανήκει.Ταυτόχρονα συντελείται και ο απεγκλωβισμός από τη μισθωτή σκλαβιά με μια απόφαση ολοκληρωτικής εναντίωσης με τη νομιμότητα.Εναντίωση στη νομιμότητα που ορίζει η κυριαρχία.Εναντίωση στη νομιμοφροσύνη της κοινωνίας.Δεν είναι δυνατόν να μας αρκεί η επιβίωση που μας προσφέρει ο <<νόμιμος τρόπος απόκτησης αγαθών>> κλέβοντας απ΄ τις ζωές μας πολύτιμο χρόνο και μετρώντας τον σε εργατοώρες που συνεισφέρουν στα συμφέροντα τους.Γινόμαστε κύριοι των ζωών μας.Εμείς αποφασίζουμε που και πως θα διαθέσουμε το χρόνο μας.Και σίγουρα δεν το κάνουμε δουλεύοντας για να κερδίζουν αυτοί. Αρνούμαστε να γίνουμε άλλο ένα πιόνι του συστήματος , άλλο ένα λιθαράκι στο σαθρό οικοδόμημα αυτής της κοινωνίας.

Σκοπός μας είναι να την καταστρέψουμε γι΄ αυτό και με την αξιοπρεπή επιλογή της άρνησης εργασίας καταφέρνουμε να αφιερώσουμε όλο μας τον εαυτό σε αυτό που μας γεμίζει και μας κάνει υπερήφανους που περπατάμε ακόμα πάνω σε αυτή τη γη.στην άγρια περιπέτεια του νέου αντάρτικου πόλης.

Η συνθηκολόγηση του αγωνιστή είναι και ο θάνατός του

Όσα δεν μπορεί να πετύχει η εξουσία με την απειλή της φυλάκισης σε όσους διαβαίνουν την πόρτα της παρανομίας , έρχεται σε δεύτερο χρόνο να το πραγματοποιήσει η δικαιοσύνη με τα δικαστικά όργανα (δικαστές , ανακριτές , εισαγγελείς) .Όλη αυτή την <<ανώτερη κάστα >> , που έχει το δικαίωμα από έδρες δικαστηρίων και από σινιέ γραφεία να κρίνει τις επιλογές μας , τις επιλογές των επαναστατών και να μοιράζει απλόχερα χρόνια εγκλεισμού , ως εκδίκηση σε αυτούς που αψήφισαν τους νόμους.Βέβαια ακόμη και σε αυτό το σημείο οι εξουσιαστές μέσω των μακριών χεριών και το ύφος αφ΄ υψυλού των πιστών οργάνων τους δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.Θα δώσουν ακόμα μια <<ευκαιρία>> στον αιχμάλωτο να <<βελτιώσει>> τη θέση του , να συνθηκολογίσει , να υποταχτεί απέναντί τους και να αρνηθεί όλες τις αξίες που μετουσίωσε σε πράξη , σε όλα αυτά που κάνουν περήφανη και αξιοπρεπή τη στάση ενός επαναστάτη.Ακραίες περιπτώσεις ανθρώπων που συνεργάστηκαν με τον εχθρό είναι ο Gustavo Fuentes Aliaga , πάνω στις καταθέσεις του οποίου στηρίχθηκε η κατασκευή του κατηγορητηρίου , οπότε και η δίωξη πολλών αναρχικών συντρόφων στη Χιλή για την <<υπόθεση βόμβα>> , καθώς και οι Maxim Vetkin (Λευκορωσία) και Briana Waters (Η.Π.Α.).Οι Vetkin και Waters (διαφορετικές μεταξύ τους υποθέσεις ) αποφάσισαν να καταθέσουν στους μπάτσους της χώρας του ο καθένας εναντίον άλλων αναρχικών που διώκονται και βρίσκονται στη φυλακή για τις υποθέσεις που διώκονται και οι ίδιοι , ώστε να επωφεληθούν και να βοηθήσουν ξεδιάντροπα το τομάρι τους.Έκαναν και οι τρεις ξεκάθαρη επιλογή.Έγιναν ρουφιάνοι.Τέτοια σκουπίδια πρέπει να στέλνονται ταξίδι <<αναψυχής>> χωρίς επιστροφή.Διαφορετικά γίνεται πραγματικότητα η ήττα του αντάρτικου πόλης , απαξιώνεται και χάνει ένα από τα βασικότερα στοιχεία του , αν όχι το βασικότερο: την ανυποχώρητη και περήφανη στάση ότι και αν συμβαίνει , όσο δύσκολη και αν φαίνεται μια συνθήκη.Αυτό αποτελεί τον διακαή πόθο των εξουσιαστικών ερπετών.Εμείς επιλέξαμε να αναλάβουμε την ευθήνη της οργάνωσής μας αρνούμενοι να συνεργαστούμε με μπατσικές , ανακριτικές και εισαγγελικές αρχές.Σε αυτούς έχω να πω πως εαν πιστέψατε καριόληδες οτι ξεμπερδέψατε από εμάς κλείνοντάς μας στις φυλακές και διασκορπίζοντάς μας στα άκρα της χώρας είστε οικτρά γελασμένοι.Είμαστε χαμαιλέοντες που μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε οποιαδήποτε συνθήκη , πόσο μάλλον σε κάποια που είμασταν προετοιμασμένοι οτι μας περιμένει.Και παρά το οτι ο χαμαιλέοντας αλλάζει χρώμα για να καμουφλαριστεί και να γλιτώσει απο τους εχθρούς του , εμείς συνεχίζουμε να είμαστε βαμμένοι με το ίδιο χρώμα πάντα.Το μαύρο του πολέμου και της αδιάκοπης επίθεσης.Το μόνο που καταφέρατε να κάνετε είναι να μας γεμίσετε με περισσότερο μίσος , οργή , πάθος και δίψα για εκδίκηση.Δε θα υποχωρήσουμε ποτέ και κάποια στιγμή θα βρεθείτε εσείς τελικά να στέκεστε με την πλάτη στον τοίχο και τότε τα όπλα μας θα σας σημαδεύουν και πάλι.

vi)Ότι δεν λύνεται , κόβεται

Όταν δεθείς με μια ιδέα και την κυνηγήσεις , όταν αγαπάς με πάθος την ελευθερία σου , όταν μπαίνεις στην καρδιά της εποχής σου και από απλός θεατής θες να γίνεις δημιουργός της ιστορίας , όλα τα μάτια του εχθρού είναι στραμμένα επάνω σου.Ο συνδιασμός <<νόμιμης>> και παράνομης ζωής παύει να είναι εφικτός.Τα εντάλματα σύλληψης για κάποιους από εμάς έφεραν τη συνειδητή επιλογή της παρανομίας αυτόματα , αφού κανείς από τα αδέρφια δε θέλησε να παραδοθεί , αλλά να συνεχίσει , να εντείνει και να αναβαθμίσει τη δράση.Για τους υπόλοιπους από εμάς τόσο η αλλυλεγγύη και η αυτοπροστασία προς τους συντρόφους μας όσο και η αμετανόητη επιθυμία να συνεχιστεί αυτό που έγινε απειλή για την κυριαρχία , η δράση της Σ.Π.Φ. , μας έκανε να διαβούμε το ίδιο μονοπάτι της παρανομίας και να μοιραστούμε όλοι μαζί το κόστος αλλά και την ελευθερία μέσω αυτού.Γιατί ποτέ δε σκέφτηκα τη παρανομία σαν κάτι εγκλωβιστικό.Εύκολο…σίγουρα όχι , συνειδητή επιλογή…σίγουρα ναι.Άλλωστε όταν διαλέγεις ένα δρόμο και πιστεύεις πραγματικά στο σκοπό σου , δεν οπισθοχωρείς ούτε λιγοψυχείς.Όπως μοιράστηκες τη χαρά της επίθεσης έτσι μοιράζεσαι και τη δυσκολία.Γιατί μπορεί ένα ένταλμα να έχει ονοματεπώνυμο , όμως οι επιλογές σε κάθε περίπτωση για εμάς είναι συλλογικές.Έτσι και αλλιώς κατά τη διάρκεια του αγώνα αναπτύσσεται από μόνη της η συνείδηση της αναγκαιότητας να σχεδιάζεις να δουλεύεις και να κινείσαι με επιμέλεια επι μονίμου βάσης γιατί ο ένας εξαρτάται από τον άλλο και κάθε απερισκεψία απειλεί τελικά όλους.

Χωρίς τα μάτια του εχθρού απευθείας πάνω μου , αφού δεν είχα ένταλμα σύλληψης , ούτε <<γνωστός>> καν στους μπάτσους ήμουν , αλλά από καιρό συνειδητός αρνητής της κανονικότητας που ορίζει η κοινωνία , δε δίστασα να απομακρυνθώ από όλα αυτά που με συνέδεαν με μια <<νόμιμη>> και καταγεγραμένη ζωή , για να μπορέσω να δώσω περισσότερο απελευθερωμένο χρόνο κίνησης τόσο στον ίδιο μου τον εαυτό όσο και στους υπολοίπους συντρόφους μου.Το κόστος της παρανομίας σημαίνει να αποχωρίζεσαι οικογένεια , φίλους και μέρη που συχνάζεις.Από την άλλη εξοπλίζεσαι καλλύτερα για τη συνέχιση της δράσης σου και κερδίζεις αληθινούς συντρόφους , συνοδοιπόρους στην πραγμάτωση της ατομικής εξέγερσης.Συγχρόνως μπαίνεις σε περιπετειώδη μονοπάτια που το μη δεδομένο , οι έντονες στιγμές και το ρίσκο κάνουν να νιώθεις τις αισθήσεις σου να λειτουργούν στο έπακρο για ένα σκοπό.Αυτόν της απελευθέρωσης.

vii)Η μικρογραφία της κοινωνίας είναι στριμωγμένη στη φυλακή

Από την ελάχιστη εμπειρία μου εντός των τειχών , διαπιστώνω αυτό που φανταζόμουν και είχα ακούσει και έξω για τον κόσμο της φυλακής.Σε αυτό το ζήτημα δεν θέλω να σταθώ περισσότερο και να αναπτύξω τις θέσεις μου τώρα , καθώς είναι ένα ξεχωριστό θέμα που έχει αξία να του αφιερώσεις το δικό του ιδιαίτερο χώρο , ώστε να αποτυπωθούν οι σκέψεις με τον καλύτερα δυνατό και παραστατικό τρόπο.

Δε χρειάζεται να ζήσεις και πολύ διάστημα στη φυλακή για να διαπυστώσεις τα χαρακτηριστικά της,Από τοξικομανείς και παραιτημένους από τη ζωή , ως επαναστάτες και αξιοπρεπείς κρατούμενους.Και όταν λέω αξιοπρεπείς κρατούμενους εννοώ ανθρώπους που άσχετα αν βρίσκονται φυλακισμένοι για διαφορετικά αδικήματα , πολλές φορές , από αυτά που συνθέτουν το δικό μου αξιακό κώδικα , αποδεικνύουν καθημερινά με τη στάση τους και το αδούλωτο πνεύμα τους , σπάζοντας τη γενική απάθεια της πλειοψηφίας των φυλακισμένων , που είναι βολεμένοι στη συνεχή αναπηρία τους.Ανθρώπους που αγωνίζονται δίνοντας μάχη για την βελτίωση των άθλιων συνθηκών διαβίωσης , μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή των φυλακών.Από την άλλη , βέβαια , υπάρχει και το αντιπαράδειγμα ορισμένων <<αναρχικών>> κρατουμένων που βρίσκονται στο πρόσφατο παρελθόν φυλακισμένοι ή κάποιοι ακόμα και σήμερα , που αποτελούν τρανό παράδειγμα ξεφτίλας με συμπεριφορές που μας κάνουν αυτομάτως εχθρούς.

viii)Μια παγκόσμια άτυπη αναρχική συμφωνία είναι πραγματικότητα

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό στοίχημα που έβαλε σε λειτουργία και πέτυχε η οργάνωσή μας μαζί με συντρόφους από όλο τον κόσμο είναι η δημιουργία μιας Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI) σε παγκόσμια κλίμακα , το Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (IRF).Μια προσπάθεια που είχε ξεκινήσει με την πρωτοβουλία των αδερφών μας της Ιταλικής FAI πριν δέκα χρόνια.Δυστυχώς τότε η προσπάθεια αυτή δεν απόδωσε τους αναμενώμενους καρπούς.Βρήκε όμως πρόσφορο έδαφος στις μέρες μας , καθώς μια πλειάδα από αντάρτικες ομάδες που προέρχονται όλες από τον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο , οπότε προωθούν και τον αντίστοιχο λόγο , από διάφορες χώρες του κόσμου (Ιταλία , Μεξικό , Χιλή , Αργεντινή , Ολλανδία , Βολιβία , Περού , Ρωσία , Φινλανδία , Αγγλία , Ινδονησία , Αυστραλία , Ελλάδα) δημιούργησαν τη FAI/IRF.Το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό αντάρτικο πόλης είναι πλέον ο κυριότερος εχθρός και στις επιμέρρους χώρες από όπου προέρχεται η κάθε επαναστατική οργάνωση, ως εσωτερικός εχθρός , αλλά και σε διεθνές επίπεδο.Μέσω της FAI/IRF επαναστάτες αναρχικοί , που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους , χωρίς να χρειάζεται να έρθουν σε άμεση επαφή (κάτι που θα καθυστερούσε την οργάνωση της δράσης , αλλά θα δημιουργούσε και κινδύνους συλλήψεων ντόμινο λόγω πιθανών παρακολουθήσεων από τον εχθρό ή στην περίπτωση σύλληψης κάποιων συντρόφων) καταφέρνουν να συντονίσουν την ανατρεπτική δράση τους.Επίσης με αυτό τον τρόπο στηρίζουμε την αξία και αναγκαιότητα της πολυμορφηκότητας των άμεσων δράσεων , αφού δεν υπάρχει περιορισμός στη χρήση των μέσων αγώνα(εμπρησμοί σπασίματα τραπεζών , βομβιστικές επιθέσεις , σαμποτάζ , πρόσφατη καταστροφή σχολείου στην περιοχή του Ζωγράφου στην Αθήνα από τη Φράξια Καταστροφέων Μαθητών-FAI κ.α.) αρκεί αυτά να ξεπερνούν τα όρια της αστικής νομιμότητας και να στρέφονται επιθετικά εναντίον της κυριαρχίας και των θεσμών.Έτσι αναδυκνύονται σε αναβαθμισμένο παγκόσμιο επίπεδο ζητήματα μέσω των επιθέσεών μας διατηρώντας η κάθε οργάνωση τον ιδιαίτερο προσωπικό λόγο και χαρακτήρα της , καθώς και τα στεγανά της απο πλευράς ασφάλειας.Με αυτό τον τρόπο δίνεται και η ευκαιρία ενός ειληκρινούς και ανοιχτού διαλόγου ανάμεσα σε αναρχικές οργανώσεις της FAI/IRF και της επικοινωνίας που έχει ανοίξει για την κατανόηση των επιμέρους καταστάσεων , συνθηκών , διαφοροποιήσεων , αποριών – εξηγήσεων σε κάθε χώρα με σκοπό την προώθηση και εξέλιξη του γενικότερου αυτού σχεδιασμού.

Κλείνοντας θέλω να στείλω και εγώ με τη σειρά μου τον Σεβασμό , Πίστη , Φιλία στα αδέρφια μέλη της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. πρώτης περιόδου Όλγα Οικονομίδου, Χρήστο Τσάκαλο, Γεράσιμο Τσάκαλο, Δαμιανό Μπολάνο, Μιχάλη Νικολόπουλο, Γιώργο Νικολόπουλο, Παναγιώτη Αργυρού, και Χάρη Χατζημιχελάκη, που έχουν αναλάβει περήφανα την ευθήνη για τη δράση της οργάνωσής μας.Σύντροφοι δε νιώθω οτι όντας φυλακισμένος μιλάω από θέση αδυναμίας , όπως έχετε δηλώσει και εσείς.Ακόμη και πίσω από τα κάγκελα θα συνεχίσουμε να υπερασπίζουμε τις αξίες μας με τα μέσα που τώρα διαθέτουμε.Ως το ραντεβού που θα καθόμαστε ξανά όλοι γύρω από το ίδιο τραπέζι

και θα καταστρώνουμε σχέδια επίθεσης , ενάντια σε όλους αυτούς τους πούστηδες που θέλουν να περιορίσουν τα ανυπότακτα πνεύματά μας.

– Επίσης να στείλω τους συντροφικούς χαιρετισμούς σε όλους τους αντάρτικους σχηματισμούς της FAI/IRF που συνεχίζουν να επιτείθονται με λύσσα και συνείδηση σε στόχους της κυριαρχίας σε Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.Ιδιαίτερα στη Νέα Σ.Π.Φ. , Σ.Π.Φ. Μεξικού , Σ.Π.Φ. Ρωσίας , Σ.Π.Φ. Ολλανδίας . Κάνατε <<δικό σας>> κάτι που είναι και <<δικό μας>> και μου δώσατε απερίγραπτη χαρά.

– Πύρινα συνιάλα και τεράστια εκτίμηση στα αδέρφια της Ιταλικής FAI.

– Θερμούς χαιρετισμούς στον αδερφό αναρχικό επαναστάτη Θεόφιλο Μαυρόπουλο που στάθηκε άτυχος στη συμπλοκή της Πεύκης και αφού τραυμάτισε δυο μπάτσους , τραυματίστηκε και αυτός από τις σφαίρες των γουρουνιών και στο μαχητή σύντροφό του που τους ξεφτίλησε καταφέρνοντας να διαφύγει με το ίδιο τους το περιπολικό.Την επόμενη φορά πιο τυχερός σύντροφε…

– Αλλυλεγγύη στο συντροφο Luciano “Χελώνα” Pitronello που τραυματίστηκε βαριά σε ενέργεια άμεσης δράσης , αφού εξεράγει στα χέρια του ο εκρηκτικός μηχανισμός που αποπειράθηκε να τοποθετήσει σε τράπεζα στο Σαντιάγκο της Χιλής.Το δικαστήριο του Tortuga ξεκίνησε στις 22 Νοεμβρίου.

Αλλυλεγγύη επίσης στα αδέρφια Monica Caballero , Francisco Solar , Felire Guera . Omar Hermosilla , Carlos Rivero που κατηγορούνται για ανατρεπτική δράση και το δικαστήριό τους άρχισε στις 28 Νοεμβρίου.

Τιμή για πάντα στον επαναστάτη Mauricio Morales που σκοτώθηκε στις 22 Μαϊου 2009 όταν εκρηκτικός μηχανισμός που κουβαλούσε στο σακίδιό του εξεράγη πριν τον τοποθετήσει σε στρατόπεδο των μπάτσων στο Σαντιάγκο.

Τιμή σε όλους τους επαναστάτες ανά τον κόσμο που έπεσαν μαχόμενοι κατά την διάρκεια αντάρτικων ενεργειών.Δεν τους ξεχνάμε πότε και η θυσία τους γίνεται για εμάς παράδειγμα και μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε ως το τέλος!

– Ανταποδίδω το μήνυμα << σεβασμού , αγάπης και οργής >> στους συντρόφους Eat και Billy του Πυρήνα “ Ζήτω ο Luciano Tortuga” – FAI Ινδονησίας , οι οποίοι συνελήφθησαν ύστερα απο ενέργεια άμεσης δράσης (τοποθέτησαν εμπρηστικό μηχανισμό και τύλιξαν στις φλόγες ATM τράπεζας) στη Γιοκαχάρτα σε ένδειξη αλλυλεγγύης στον Tortuga.Οι σύντροφοι ανέλαβαν την ευθύνη για την ενέργεια αυτή.Eat και Billy είμαστε περήφανα μαζί σας!

– Δεν ξεχνάω τα αλάνια αναρχικούς επαναστάτες από τη Θεσσαλονίκη Δημήτρη Δημτσιάδη , Μπάμπη Τσιλιανίδη , Γιάννη Σκουλούδη , Σωκράτη Τζίφκα που κρατούν παραδειγματικά αξιοπρεπή στάση αρνούμενοι να συνεργαστούν με την εξουσία.Δύναμη αδέρφια!Τα συντρόφια σε όλο τον κόσμο Gabriel Pombo da Silva , Marco Cammenisch , Walter Bond , Silvia Costa , Billy , Braulio , Arturo , Μόνο (κράτα γερά με τους κοπρίτες ανθρωποφύλακες που σε χτύπησαν) , Andrea Urzua , Claudio Lavaza , Rico Rodrigez,Jοck Palfreeman , Diego Rios , Gabriela Curilem , Fransisco Moreno , Zerman Elias , Gonzalo Zapata , Juan Aliste Vega , Fredy Fuantevilla , Villaruel

και σε όσους αναρχικούς αγωνιστές δεν έχω την τιμή να γνωρίζω…

– Τέλος ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου όλους όσους στέκονται αλληλέγγυοι σε εμάς και προκαταβολικά σε όσους θα το κάνουν στο μέλλον.Πάντα το πίστευα και τώρα το βιώνω πόσο μεγάλη σημασία έχει η συνέχεια της επαναστατικής δράσης γεμίζοντας δύναμη τους φυλακισμένους.Όλα συνεχίζονται…

-Θυμίζω σε φίλους και εχθρούς οτι : << Η Συνωμοσία δεν πρόκειται να συλληφθεί πότε , γιατί δεν είναι απλά μια οργάνωση , είναι ένα ρεύμα ιδεών και οι ιδέες είναι πάντα ασύλληπτες…Στο ημερολόγιο δεν είναι ακόμα συμαδέμενη η μέρα.Όλοι οι μήνες , όλες οι εβδομάδες , όλες οι μέρες είναι πάντα διαθέσιμες.Μια από τις μέρες θα σημαδευτεί με ένα χαμόγελο της αντάμωσης για τη συνέχεια της περιπέτειας ΜΑΣ…>>

-Στις 14/12 ξεκινάει ο <<δεύτερος γύρος>> του έκτακτου στρατοδικείου ενάντια στην οργάνωση μας (υπόθεση για τη βόμβα που είχε βρεθεί στο σπίτι του μέλους της Ε.Ο. Σ.Π.Φ. Χάρη Χατζημιχελάκη στο Χαλάνδρι ) , για τα αδέρφια που ήταν καταζητούμενα (Χρήστο Τσάκαλο , Δαμιανό Μπολάνο , Μιχάλη Νικολόπουλο , Γιώργο Νικολόπουλο) κατά την διεξαγωγή του <<πρώτου γύρου>>.Θα είναι σαν να κάθομαι στη δίπλα σας θέση…

ΖΗΤΩ Η Ε.Ο Σ.Π.Φ. / FAI / IRF

ΖΗΤΩ Η FAI / IRF

ΖΗΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ

ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Γιώργος Πολύδωρος

Φυλακισμένο μέλος Ε.Ο. Σ.Π.Φ. /FAI /IRF

μπουρδελο-φυλακή Αλικαρνασσού