Στις 16/1/2006 μια ομάδα τεσσάρων ανθρώπων αποφασίζει να ληστέψει το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος,στο κέντρο της Αθήνας.Μια απολύτως ήρεμη ληστεία,όπως βεβαιώνουν και όλοι οι μάρτυρες που ήταν παρόντες τη συγκεκριμένη μέρα,μετατράπηκε τελικά σε ένα πρωτοφανές τρομολαγνικό θρίλερ επικών διαστάσεων,μια ρωγμή του χρόνου που ανέτρεψε άρδην τις ζωές δεκάδων ανθρώπων,ένα κομβικό σημείο στην ιστορία ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου.Και αυτό,χάρη στον απαράμιλλο ”ηρωισμό”του ειδικού φρουρού της εν λόγω τράπεζας,που σκέφτηκε ότι πρέπει να τρέξει και να σταματήσει τους δράστες με κάθε κόστος,γιατί στον δικό του αξιακό κώδικα,τα ασφαλισμένα χρήματα μιας τράπεζας έχουν μεγαλύτερη αξία από οτιδήποτε άλλο.Ακόμα κι απ’την ανθρώπινη ζωή…Η αλλιώς,όπως έχει πει ο Αϊνστάιν,δυο πράγματα είναι απεριόριστα:Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία,και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος…
Αποτέλεσμα του υπερβάλλοντα ζήλου του συγκεκριμένου και άλλων συναδέλφων του που έσπευσαν να συνδράμουν το ”θεάρεστο” έργο,ήταν να μετατραπεί η Πανεπιστημίου μέρα μεσημέρι,σε χώρο εξάσκησης σκοποβολής μπάτσων πάνω σε ζωντανούς στόχους,σε αντίθεση με τους κυνηγημένους που δεν χρησιμοποίησαν τον οπλισμό τους…Ένας παραλίγο νεκρός λαχειοπώλης,κι ένας αιμόφυρτος και ετοιμοθάνατος ληστής,που κείτεται στο δρόμο και δέχεται τις ”περιποιημένες” κλωτσιές των ένστολων,κλείνουν την αυλαία της πρώτης πράξης.
Η δεύτερη πράξη ανοίγει με το όνομα και την ιδιότητα του πεσμένου τραυματία:Γιάννης Δημητράκης,αναρχικός.Και η διωκτική παράνοια ξεκινάει.Η εξουσία εξαπολύει κατά μέτωπον επίθεση στον αναρχικό χώρο.Σύντροφοι απαγάγονται από τους δρόμους, περικυκλωμένοι από μπάτσους με προτεταμένα όπλα και καταλήγουν στη ΓΑΔΑ.Ο Γιάννης δέχεται στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου όπου νοσηλεύεται τις καθόλου φιλικές επισκέψεις του αρχιτρομοκράτη ανακριτή Ι.Διώτη.Τα ΜΜΕ κατασυκοφαντούν, διαπομπεύουν,ξεσκίζουν σχεδόν κυριολεκτικά τις σάρκες του,καθώς και ολόκληρου του συγγενικού και φιλικού του περιβάλλοντος.Τρεις φίλοι και σύντροφοι του,επιλέγονται προσεκτικά με βάση το προφίλ τους(διαρκής παρουσία στον αντιεξουσιαστικό χώρο,συνεχής δράση ενάντια στους εχθρούς της ελευθερίας),για να συμπληρωθεί το παζλ.Βγαίνουν εναντίον τους εντάλματα σύλληψης.Οι σύντροφοι,Σίμος και Μάριος Σεϊσίδης και Γρηγόρης Τσιρώνης,εξωθούνται στην παρανομία.Το σήριαλ ”ληστές με τα μαύρα-τρομοκράτες με τα κόκκινα”έχει μόλις αρχίσει…
Ενάμιση χρόνο αργότερα,ο Γιάννης δικάζεται ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης για αυτή και άλλες έξι ληστείες.Κι ενώ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καταρρέει το σενάριο της οργάνωσης και αθωώνεται για όλες τις υπόλοιπες ληστείες,οι δικαστές,θέλοντας να ισοπεδώσουν το κρυστάλινο πνεύμα αυτού που στάθηκε απέναντί τους υπερασπιζόμενος την πράξη του,και να παραδειγματίσουν τυχόν επόμενους Δημητράκηδες,τον καταδίκασαν στην εξοντωτική ποινή των 35 ετών.
Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τη ληστεία στο υποκατάστημα της οδού Σόλωνος.Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια,ο Γιάννης έχει μεταχθεί από φυλακή σε φυλακή,έχει αγωνιστεί ενάντιά τους,έχει διαβιώσει κάτω από άθλιες συνθήκες,έχει δει το όνομά του να φιγουράρει κατ’επανάληψη στις εφημερίδες.Και στις 28 Απριλίου,δικάζεται σε δεύτερο βαθμό.
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έχει και έχουμε δει,τους καταζητούμενους συντρόφους να θεωρούνται ύποπτοι και να φορτώνονται στις πλάτες τους οτιδήποτε συμβαίνει,από ληστείες τραπεζών μέχρι τοποθετήσεις βομβών και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα,να στοχοποιούνται διαρκώς μέσα από εμετικά δημοσιεύματα,και τελικά να επικηρρύσονται από τον περιβόητο κακοποιό Μ.Χρυσοχοϊδη,σε μια νέα,εξίσου άγρια και καθόλου μακρινή δύση…Εμείς όμως θέλουμε να εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η κοινωνία θα αρνηθεί να συνεργαστεί και να γίνει καταδότης…
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια,έχουμε δει τους αρχικαπιταληστές της εξουσίας,να ληστεύουν ξεδιάντροπα και με το νόμο την ελευθερία μας,τον αέρα που αναπνέουμε,το εισόδημά μας και φυσικά το δημόσιο χρήμα,χωρίς ΠΟΤΕ,ούτε ΕΝΑΣ από αυτούς,τους ίδιους που καταδίκασαν τον Γιάννη σε 35 χρόνια φυλακή,να βρεθεί υπόλογος.
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έχουμε δει και βιώσει τις κατά συρροή και εξακολούθηση εγκληματικές ενέργειες της εξουσίας ενάντια σε αγωνιστές,εργαζόμενους,εξαθλιωμένους,με δολοφονίες,διώξεις,φυλακίσεις,ξυλοδαρμούς,απολύσεις,πογκρόμ.Έχουμε δει την καταστολή να γιγαντώνεται,να υιοθετεί το δόγμα της μηδενικής ανοχής και της ενοχής μέχρι αποδείξεως του εναντίον.Βλέπουμε μια εξουσία έντρομη,να στοχοποιεί και να εγκληματοποιεί ολόκληρο τον αντιεξουσιαστικό χώρο,προσπαθώντας να προλάβει τη διασύνδεση και τη διάχυση των ιδεών και πρακτικών του σε μια κοινωνία στα πρόθυρα…Σε ποια πρόθυρα;Επειδή είμαστε ρομαντικοί,θέλουμε να εξακολουθούμε να πιστεύουμε στα πρόθυρα ενός νέου,πιο υπέροχου,πιο μεγάλου Δεκέμβρη.Ίσως και Μάρτη,ίσως και Ιούλη…
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια δηλώσαμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας στους καταζητούμενους συντρόφους και φυσικά στον Γιάννη Δημητράκη.Σταθήκαμε πλάι του,με τον απόλυτο σεβασμό που μας ενέπνευσε η ακλόνητη αγωνιστικότητά του,και το ακέραιο ήθος του.Επειδή όμως εκτός από ρομαντικοί,είμαστε και αγύριστα κεφάλια,ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ.
ΟΥΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΩΡΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
ΕΦΕΤΕΙΟ,28 ΑΠΡΙΛΗ,ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 27/4
ΑΘΗΝΑ,ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ,18.00
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ