Σχετικά Με Την Υπόθεσή Μου

Πέμπτη 7 Οκτώβρη 2010 ώρα 20.40.Μετά από καταδίωξη ενός περίπου χιλιομέτρουαπό τέσσερις μπάτσους της ΔΙ.ΑΣ και λόγω λανθασμένης στροφής μου σε αδιέξοδο δρόμο ακινητοποιούμαι με τη μοτοσυκλέτα μου και προσάγομαι στο κοντινό Α/Τ Μπουρναζίου για εξακρίβωση στοιχείων, καθώς η βροχή που πέφτει καθιστά αδύνατοτον επιτόπιο έλεγχο. Εκεί κατόπιν σωματικής έρευνας βρίσκουν επάνω μου εμπρηστικό μηχανισμό μικρής ισχύος.

Το σκηνικό που ακολουθεί είναι πάνω-κάτω γνωστό, απειλές, συμβουλές καιπροσπάθειες για “φιλικές συζητήσεις” από συνοικιακούς μπατσούληδες κάθεβαθμίδας που έτυχε να έχουν βάρδια εκείνη την ώρα, αυτά μέχρι τις 23.00 πουμεταφέρθηκα στη Γενική Ασφάλεια στον 6ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α . Σχεδόν ταυτόχροναμε την εκεί προσαγωγή μου οδηγήθηκα στο γραφείο του Διευθυντή της υπηρεσίαςόπου ο ίδιος μαζί με έναν ακόμα υψηλόβαθμο αξιωματικό μου πρότειναν ευθέωςσυνεργασία׃ Να ρουφιανέψω με αντάλλαγμα την μη δίωξη και την άμεσηαπελευθέρωσή μου. Αφού πήραν την απάντηση που τους άξιζε, δεν μου ξαναμίλησαν,ενώ η συμπεριφορά όλων άλλαξε ύφος προς το πιο “άγριο”.Ακολούθησε έρευνα, παρουσία αντιεισαγγελέα, στο πατρικό μου σπίτι και με 20περίπου ασφαλίτες ξαμολυμένους τόσο μέσα στο σπίτι όσο και στους εξωτερικούςγύρω χώρους. Τελικά καταλήξαμε πίσω στην Γ.Α.Δ.Α. οπότε και στις 02.10 μουγνωστοποιήθηκε η σύλληψή μου. Να σημειώσω πως κατά την διάρκεια όλων αυτώντων ωρών της κράτησής μου ήμουν δεμένος πισθάγκωνα, σε απόλυτη απομόνωσηυπό συνεχή επιτήρηση και παρά τις συνεχείς πιέσεις μου κανείς δεν μουγνωστοποίησε το καθεστώς κάτω από το οποίο βρισκόμουν εκεί μέσα ενώ ηεπικοινωνία με συνήγορο μου επιτράπηκε στις 04.00.Παρέμεινα στα κρατητήρια του 7ου ορόφου της Γ.Α.Δ.Α.μέχρι και το μεσημέρι τηςΔευτέρας 11ηςτου Οκτώβρη όταν κι οδηγήθηκα, συνοδεία μεγάλου αριθμού ασφαλιτών και ΕΚΑΜιτών,στην Ευελπίδων για να περάσω ανακριτή και εισαγγελέα.Αυτοίδιαφώνησαν μεταξύ τους για το αν έπρεπε να προφυλακιστώ αφήνοντάς με προσωρινά ελεύθερο και παραπέμποντας την υπόθεσή μου σε τριμελές συμβούλιο δικαστών.Αρκετές μέρες μετά, το τριμελές έβγαλε την απόφαση׃προφυλακιστέος ωςεπικίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια. Στις 17 Νοέμβρη οδηγήθηκα στις φυλακέςΚορυδαλλού όπου και κρατούμαι πλέον.

Δεν τρέφω καμία αυταπάτη σχετικά με το τί συνέβαλε στο να συγκλίνει η απόφασητων δικαστών προς αυτή την κατεύθυνση κι αυτό σίγουρα δεν ήταν η ύπαρξη επαρκώνστοιχείων,αλλά η από χρόνια γνωστή στις αστυνομικές αρχές συμμετοχή μου στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Απ’το κίνημα των μαθητικών καταλήψεων του 1998 ενάντιαστην εκπαιδευτική αποβλάκωση και την πορεία του Πολυτεχνείου της ίδιας χρονιάς μέχρι και τις σημερινές ημέρες των ακριβών αγαθών και των φτηνών ιδανικών έχωλάβει μέρος στα περισσότερα γεγονότα σταθμούς του μαζικού κοινωνικού αγώνα. Γιατην συμμετοχή μου αυτήν μάλιστα έχω υποστεί αρκετές “τυχαίες”και στοχευμένεςπροσαγωγές στη Γ.Α.Δ.Α. ακόμα και μέσα από το ίδιο μου το σπίτι. Σε συνδυασμό δεμε το “κουσούρι”μου να συχνάζω κατά το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρόνων στα Εξάρχεια -και στην παρούσα τρομολαγνική συγκυρία- πληρώ όλες τις προϋποθέσειςγια να διωχθώ με βάση το νέο Ιδιώνυμο που ποινικοποιεί πολιτικές ιδέες και φιλικέςσχέσεις με μία εκδικητικότητα που μόνο μισάνθρωπα καθάρματα μπορούν νανομοθετήσουν και να εφαρμόσουν.Τα παραπάνω θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια επαρκή ανάλυση στα βαθύτερα αίτιατης προφυλάκισης, το ουσιαστικό πρόταγμα όμως της υπόθεσης ,για εμένα ,είναιάλλο.Οι νομικίστικες μπουρδολογίες είναι η κυρίαρχη γλώσσα που θέλει να υποτάξειτην ριζοσπαστική ρητορική σε ένα χαμηλότερο επίπεδο εντελώς ξένο προς αυτήνώστε να την απονευρώσει ουσιαστικά,αφήνοντας την έρμαια στην αποστειρωμένη ανάλυση του “ειδικού”. Επιβάλλοντας τους όρους που αποσκοπούν στο να προσδιορίσουν την προσωπικότητα ή/και την πρακτική ενός ατόμου η επιστημονική διαστροφή της Δικαιοσύνης καταδικάζει την υποκειμενική διαλεκτική στην κακομοιριάτης προαναφερθείσας κυρίαρχης γλώσσας-η οποία εξ’ορισμού ετεροκαθορίζει και αποκλείει οτιδήποτε ξένο προς την ορολογία της ως ανάξιο αναφοράς. Με βάση τοπαραπάνω σκεπτικό το οποίο ανέκαθεν θεωρούσα αδιαπραγμάτευτο δεν πρόκειται νααναφερθώ περεταίρω στο νομικό κομμάτι της υπόθεσης και ούτε θα κάνω χρήση όρων όπως “αθώος”,”ένοχος”,”σκευωρία”κι άλλων που θα άφηναν χώρο στον λόγο τηςεξουσίας να εδραιωθεί ως εξουσία πάνω στον λόγο μου.Διεκδικώ ενεργά και θαδιατηρήσω μέχρι τέλους τον προσωπική μου βάση αξιών στην οποία τοποθετούμαι ωςαγωνιστής κι όχι ως παραβάτης κάποιων παραγράφων της “από ταπάνω”επιβεβλημένης νόρμας συμπεριφορών που αποκαλείται και ΠοινικόςΚώδικας.Δε νομιμοποιώ κανέναν να με κρίνει με Δίκαιο διαφορετικό από αυτό πουυπαγορεύει η διαχρονική επαναστατική πάλη,κι αυτό δεν είναι άλλο από το δίκιο του Αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική γάγγραινα,το δίκιο όλων αυτών που συμβάλλουν με τον τρόπο τους στην κατεύθυνση της κατάργησης της εξουσιαστικής υποδούλωσηςκαι δρουν για την λαϊκή χειραφέτηση. Ως απόρροια όλων αυτών θεωρώ τον εαυτόμου πολιτικό κρατούμενο, όχι για να ξεχωρίσω από τους “ποινικούς” μα επειδή στηρίζω την άποψη πως βρίσκομαι εδώ εξ’αιτίας των πολιτικών και των τακτικών μουεπιλογών,που είναι συνειδητά εχθρικές προς ένα εκ θεμελίων αντίπαλο σε αυτέςκατεστημένο. Ταυτόχρονα πληρώνω τις συνέπειες ενός λάθους (που τοαντιλαμβάνονται οι αρκετοί που έχω την χαρά να θεωρώ συντρόφους και οι λιγοστοί που είχα την χαρά να με θεωρήσουν φίλο) στο οποίο δεν θα ήθελα να επεκταθώ.

Όσον αφορά στο γενικότερο έντονα κατασταλτικό κλίμα της εποχής, πρέπει ναθεωρείται παραπάνω από σίγουρο πως το κράτος προετοιμάζει τις άμυνές τουαπέναντι στην συνεχώς ογκούμενη λαϊκή οργή που προκαλείται από την έντονη,οικονομική κυρίως, καταπίεση που ασκείται σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια τουπληθυσμού και τοκαλύτερο πεδίο άσκησης των μεθόδων καταστολής είναι ο χώρος της αντιεξουσίας.Άλλωστε το παρελθόν έχει δείξει πως εκεί ελλοχεύει ο πραγματικός“κίνδυνος” δημιουργίας κυριολεκτικά ανατρεπτικών καταστάσεων. Από την άλλη αυτόδεν μπορεί να αποτελέσει αφορμή για απραξία ή εφαλτήριο για την έναρξη μίαςκαμπάνιας θυματοποίησης και ηττοπάθειας από μέρους των εξεγερμένων. Τώραπερισσότερο από ποτέ απαιτείται ανασύνταξη σε ένα αρραγές μέτωπο επίθεσηςενάντια στο σαθρό οικοδόμημα της Τάξης που καταδυναστεύει την καθημερινότητά μας .Ο Αγώνας πάντα συνεχίζεται ακόμα και μέσα από τα κελλιά, ο καθένας από τομετερίζι του μπορεί να προσφέρει. Ο Δρόμος θα είναι πάντα το πεδίο για την ζύμωση των ανατρεπτικών ιδεών και κυρίως για την απελευθερωτική προβολή τους πάνω στοβίωμα μα και η φυλακή μπορεί να αποτελέσει τόπο μίας, υπό ειδικές συνθήκες,αντίστασης για την διατήρηση της Αξιοπρέπειας ενάντια στην βαρβαρότητα τουεγκλεισμού.

Δηλώνω τη συμπαράστασή μου σε κάθε αυτοοργανωμένο συλλογικό εγχείρημαστήριξης των κρατούμενων συντρόφων,όπως το Ταμείο και η Συνέλευση Αλληλεγγύης,καθώς και σε κάθε ομαδοποίηση ή μεμονωμένο άτομο που με λόγο καιπράξη επιθυμεί να εκφράσει τη συμπαράσταση του, όποιον τρόπο κι αν επιλέγει για νατην εκφράσει, εφ’όσον βέβαια δεν στέκεται εχθρικά απέναντι στον θεωρητικό πυρήνα της ευρύτερης αντιεξουσιαστικής επαναστατικής διαδικασίας.

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τα κελλιά της “Δημοκρατίας”

Παναγιώτης Γιάννος

Δ’ Πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού

19 Νοέμβρη 2010